farizeeër

• Geluid:  farizeeër    (hulp, bestand)
• IPA: / fariˈzejər / (4 lettergrepen)

• fa·ri·zee·er

• van Duits Pharisäer, dat via Latijn pharisaeus en Hellenistisch Oudgrieks φαρισαῖος (farisaios) teruggaat op Hebreeuws  פְּרוּשִׁי   (peroesji) en Aramees פְּרִישׁא‎ (perisja) "afgescheidene"; vergelijk farizeeën mv uit Middelnederlands fariseen ^{[1] [2] [3]}
  • in de vorm Pharizeer aangetroffen in de Statenvertaling vanaf 1637 ^[4]
  • in de betekenis van ‘schijnheilige’ voor het eerst aangetroffen in 1808 ^[5]

de farizeeër v / m

1. (religie) lid van een bepaalde joodse secte in de tijd van Jezus
2. (figuurlijk) iemand die doet alsof hij heel gelovig of fatsoenlijk is terwijl hij zich verwerpelijk gedraagt

• Pharizeer

• farizee, farizeus (verouderde uitspraakvarianten)
• huichelaar, schijnheilige

• farizeïsch

• De farizeeërs vormden een religieuze en politieke joodse groepering van de 2de eeuw v.C. tot de 1ste eeuw n.C., waaruit het latere rabbijnse jodendom is voortgekomen, in een aantal opzichten staand tegenover de sadduceeën.

• Het woord farizeeër staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "farizeeër" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.