farizeeën

• Geluid:  farizeeën    (hulp, bestand)
• IPA: / fariˈzejən / (4 lettergrepen)

• fa·ri·zee·en

• alleen meervoud, van Middelnederlands farisee / fariseen / pharisewe / fariseus dat via Latijn pharisaeus en Hellenistisch Oudgrieks φαρισαῖος (farisaios) teruggaat op Hebreeuws  פְּרוּשִׁי   (peroesji) en Aramees פְּרִישׁא‎ (perisja) "afgescheidene";, vergelijk farizeeër mv ^{[1] [2] [3] [4]}

de farizeeën mv

1. (religie) (Jiddisch-Hebreeuws) religieuze en politieke joodse groepering van de 2de eeuw v.C. tot de 1ste eeuw n.C.
   Zij stonden in een aantal opzichten tegenover de sadduceeën. Uit de farizese tradities is het latere rabbijnse jodendom voortgekomen.

   ▸ Een gelovig jood wist dat hij behoorde tot het uitverkoren volk en beantwoordde deze genade door zich zo goed mogelijk te houden aan de Wet van Mozes. Die was echter voor velerlei uitleg vatbaar en de joodse religieuze stromingen van die tijd – farizeeën, sadduceeën, essenen… – bakenden zich van elkaar af door de wijze waarop ze ‘de werken der Wet’ uitvoerden.^[5]

• Farizeeën (officiële spelling tot 2006)

• Het enkelvoud op "-ee" was wel gangbaar in het Middelnederlands, maar de Statenvertaling gebruikte in 1657 als enkelvoud al Pharizeer.

• farizeeërs

• farizeeër, farizeïsch

• Het woord farizeeën staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "farizeeën" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.