imperatief
Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord imperatief. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord imperatief, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je imperatief in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord imperatief is hier. De definitie van het woord imperatief zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vanimperatief, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
- Geluid: imperatief (hulp, bestand)
- im·pe·ra·tief
- Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘gebiedende wijs’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1576 [1]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | imperatief | imperatieven |
| verkleinwoord |
de imperatief m
- de vorm waarin een werkwoord gebruikt wordt als iets zeker gedaan moet worden
1. de vorm waarin een werkwoord gebruikt wordt als iets zeker gedaan moet worden
| stellend | vergrotend | overtreffend | |
|---|---|---|---|
| onverbogen | imperatief | imperatiever | imperatiefst |
| verbogen | imperatieve | imperatievere | imperatiefste |
| partitief | imperatiefs | imperatievers | - |
- Het woord imperatief staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "imperatief" herkend door:
| 88 % | van de Nederlanders; |
| 96 % | van de Vlamingen.[2] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ "imperatief" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
