kalmte
Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord kalmte. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord kalmte, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je kalmte in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord kalmte is hier. De definitie van het woord kalmte zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vankalmte, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
- kalm·te
- In de betekenis van ‘rust’ voor het eerst aangetroffen in 1602 [1]
- afgeleid van kalm met het achtervoegsel -te [2]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | kalmte | kalmtes |
| verkleinwoord |
de kalmte v
- rust, stilte, koelbloedigheid, gemoedsrust
1.
- Het woord kalmte staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "kalmte" herkend door:
| 100 % | van de Nederlanders; |
| 100 % | van de Vlamingen.[3] |
- ↑ "kalmte" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ kalmte op website: Etymologiebank.nl
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
