kerstenen

Nederlands

Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘dopen’ voor het eerst aangetroffen in 1324 ^[1]
Werkwoordelijke afleiding van kersten, dat een oudere vorm van christen is.

kerstenen

overgankelijk (religie) (gewestelijk) tot een christen maken
- Als een katholiek kindje gekerstend wordt, krijgt het een naam in aanwezigheid van de dooppeter en/of -meter.
overgankelijk (religie) heidense volkeren, al dan niet massaal, tot het christendom bekeren; veelal in historische context
- Cyrillus en Methodius kerstenden omstreeks het jaar 1000 de Slavische volkeren rond de Dnjestr.
overgankelijk (religie) aanpassen aan het christelijke geloof
- Het gebruik van een altaarstuk is ontstaan in heidens Zuid-Europa en later door de kerk gekerstend.

2. heidense volkeren, al dan niet massaal, tot het christendom bekeren; veelal in historische context

Het woord kerstenen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

69 %	van de Nederlanders;
70 %	van de Vlamingen.^[2]