kirren

• Geluid:  kirren    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈkɪrə(n) / (2 lettergrepen)

• kir·ren

• klanknabootsing, in de betekenis van ‘rollend keelgeluid maken’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1599 ^{[1] [2] [3] [4]}

kirren

1. inergatief het geluid van duiven maken

   • De duiven zaten de hele tijd te kirren. 

   ▸ Nu ergeren kirrende duiven me niet meer.^[5]

2. overgankelijk (figuurlijk) met hoog stemgeluid vrolijk opgewonden praten

   ▸ Ik hoor een verdraaide kinderstem spookachtig „Hoor je me” kirren.^[6]

   ▸ De grote hand van de man die net nog trillend zijn mond had gedept, kietelde de vrouw nu in haar nek en zij kirde. Er is geen ander woord voor mogelijk, zij was aan het kirren.^[7]

• koeren, korren

• Het woord kirren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "kirren" herkend door: