klei

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  klei    (hulp, bestand)
• IPA: / klɛi / (1 lettergreep)
  • (Noord-Nederland): /klɛɪ̯/
  • (Vlaanderen, Brabant): /klɛː/
  • (Limburg): /klɛɪ̯/

Woordafbreking

• klei

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘grondsoort’ voor het eerst aangetroffen in 1344

Zelfstandig naamwoord

de klei v / m

1. (geologie) een zeer fijne, klastisch sedimentaire grondsoort, die voor meer dan 25% bestaat uit lutum (gronddeeltjes kleiner dan 2 µm)
2. (mineraal) een verzamelnaam voor een aantal silicaten met een gelaagde structuur

Hyponiemen

Afgeleide begrippen

Vertalingen

Werkwoord

klei

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kleien
   

   • Ik klei. 

2. gebiedende wijs van kleien
   

   • Klei! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kleien
   

   • Klei je? 

Gangbaarheid

• Het woord klei staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "klei" herkend door:

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen