Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord
klinker. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord
klinker, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je
klinker in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord
klinker is hier. De definitie van het woord
klinker zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie van
klinker, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
- In de betekenis van ‘vocaal’ voor het eerst aangetroffen in 1584
- Afgeleid van klinken met het achtervoegsel -er.
- Dit is een leenvertaling van het Latijnse (littera) vocalis (klinkende ). In tegenstelling tot bij de medeklinkers is bij de klinkers de stem aan het werk, vandaar een afleiding van vox (stem). Volgens andere bronnen zou de benaming "klinker" gevormd zijn in tegenstelling tot de naam "medeklinker" (een leenvertaling van consonans - mee-klinkend).
- De naam klinker is afkomstig van het heldere geluid dat deze baksteen geeft als er op getikt wordt.
de klinker m
- (taalkunde) een klank van de menselijke spraak waarbij geen obstructie in de ademstroom aangebracht wordt
- Het Nederlands kent ongeveer zestien klinkers die als foneem fungeren.
- een letter of teken dat een dergelijke spraakklank voorstelt
- De meest voorkomende klinker in het Nederlands is de e.
- (bouwkunde) een harde baksteen die door zijn structuur geen water opzuigt
- De klinkers werden door de stratenmaker zorgvuldig in het zandbed gelegd.
- (beroep) Iemand die geholpen door de nageljongen met klinknagels voorwerpen aan elkaar klinkt
1. een klank van de menselijke spraak waarbij geen obstructie in de ademstroom aangebracht wordt.
3. een harde baksteen die door zijn structuur geen water opzuigt
100 % |
van de Nederlanders;
|
100 % |
van de Vlamingen.
|