klinken

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  klinken    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• klin·ken

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘vastslaan’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1350
• In de betekenis van ‘luiden’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1285

Werkwoord

klinken

1. absoluut een bepaald geluid (klank) voortbrengen

   • Die kerkklok klinkt heel helder. 

   ▸ ‘I’m Savage. What’s your name?’ klonk het vanachter de spiegelglazen.

2. inergatief een glas tegen dat van een ander stoten bij een heildronk, proosten

   • graag willen we samen met u klinken 

   ▸ Ik accepteerde de naam direct en we klonken met onze glazen cola om het te vieren.

3. overgankelijk met klinknagels vastmaken, vastklinken
4. overgankelijk vastspijkeren

Hyponiemen

Afgeleide begrippen

Uitdrukkingen en gezegden

• een klinkende indruk maken
• iemand in de boeien klinken

Vertalingen

Zelfstandig naamwoord

de klinken mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord klink

Gangbaarheid

• Het woord klinken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "klinken" herkend door:

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen