kloek

• Geluid:  kloek    (hulp, bestand)
• IPA: /kluk/

• kloek

• zn Oorspronkelijk vernoemd naar het klokkende geluid van een hen met kuikens, voor het eerst aangetroffen in 1859. ^[1]
• bn Ontwikkeld uit Middelnederlands cloec, cloc, verwant aan Middelnederduits klōk “behendig, vlug, verstandig, slim”, ook als ontlening in Middelhoogduits kluoc (Duits klug), Oudnoords klókr “verstandig, slim”. ^[2]. In de betekenis van “moedig” voor het eerst aangetroffen in 1470, in de betekenis van “groot, flink” voor het eerst aangetroffen in 1602. ^[3]

de kloek v

1. (landbouw) vrouwtje van een hoenderachtige (en dan vooral kip) die kuikens heeft, broedende hen

   • Bij hoenders met pluimen op de poten gaan we deze afknippen om te voorkomen dat bij het verlaten van het nest de kloek de eieren stuk maakt. 

• klokhen

kloek

1. groter dan gemiddeld

   • De grote van Dale bestaat uit drie kloeke delen. 

2. flink, moedig

   • De kloeke man. 

• groot. dik, zwaar

• Het woord kloek staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "kloek" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.