kluis

• Geluid:  kluis    (hulp, bestand)
• IPA: / klœys / (1 lettergreep)
  • (Noord-Nederland): /klœʏs/
  • (Vlaanderen, Brabant, Limburg): /klœːs/

• kluis

• Leenwoord uit het middeleeuws Latijn, in de betekenis van ‘cel, woning van een kluizenaar’ voor het eerst aangetroffen in 1265 ^[1]
• ^[2]

de kluis v / m

1. een tegen inbraak en brand beveiligde kist of kast

   • Sieraden bewaart men vaak in een kluis. 

2. een kluizenarij, een woning waar een kluizenaar verblijft

• brandkast
• hermitage

• afroomkluis, bagagekluis, brandkluis, fietskluis, muurkluis, nachtkluis, wandkluis

• Kluizenaar, Kluizens, Kluizense, kluisbeheerder, kluisgat, kluiskraak, kluiskrediet, kluisvrucht, kluizenaara

kluis

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kluizen
   

   • Ik kluis. 

2. gebiedende wijs van kluizen
   

   • Kluis! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kluizen
   

   • Kluis je? 

• Het woord kluis staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "kluis" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.