kosmopoliet

• Geluid:  kosmopoliet    (hulp, bestand)
• IPA: / ˌkɔsmopoˈlit / (4 lettergrepen)

• kos·mo·po·liet

• van Frans  cosmopolite zn , in de betekenis van ‘wereldburger’ voor het eerst aangetroffen in 1776 ^{[1] [2] [3]}

de kosmopoliet m

1. (persoon) wereldburger die zich overal (en dus eigenlijk ook nergens) thuis voelt

   • Kosmopoliet als hij was, had Heldring altijd gemopperd dat de koningin te weinig normale mensen ontmoette. ^[4] 
   • Kosmopolieten houden er een dubbele culturele moraal op na, betoogt Ruud Koopmans. De culturele identiteit van minderheden willen zij beschermen, terwijl die van de meerderheid wordt weggezet als bedenkelijk nationalisme.^[5]  

2. (vlinders) bepaald soort nachtvlinder, Leucania loreyi 

• wereldburger, ubiquist

• kosmos
• polis

• uilen, vlinders

• kosmopolitisch, kosmopolitisme

• Het woord kosmopoliet staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "kosmopoliet" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.