luchtbegrafenis

• Geluid:  luchtbegrafenis    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈlʏx(t)bəˌɣrafəˌnɪs / (5 lettergrepen)

• lucht·be·gra·fe·nis

• samenstelling van  lucht zn "hemel"  en  begrafenis zn "lijkbezorging" 

de luchtbegrafenis v

1. lijkbezorging waarbij het lichaam van een dode een plaats boven de grond krijgt waar het door dieren (vaak gieren) wordt opgegeten

   ▸ Mensen die een luchtbegrafenis krijgen worden hoog aan een stok opgehangen, zodat dieren, voornamelijk gieren, het lichaam kunnen opeten. Dit gebeurt onder meer in delen van Tibet, India en Mongolië. Of het lichaam wordt naar het hoogste punt van een berg gebracht, op een steen geplaatst en in stukken gehakt, zodat het voor de dieren makkelijker is om hapjes te nemen. Volgens het boeddhisme maakt dit ritueel onder meer de overgang van de overledene naar het volgende leven eenvoudiger.^[1]

   ▸ Mumbai herbergt een kleine Parsi-gemeenschap. Deze uit het vroegere Perzië – nu Iran – afkomstige minderheid, begraaft of cremeert haar overledenen niet, maar geeft de doden een eeuwenoude rituele luchtbegrafenis. De lichamen van overleden Parsi worden tot op de dag van vandaag hoog op de Dakhma – de Toren van Stilte – neergelegd voor de roofvogels. Zwarte wouwen ontdoen de lichamen in korte tijd van vlees en dragen zo bij aan de overtocht van de overledenen van het tijdelijke naar de eeuwigheid.^[2]

• hemelbegrafenis

• Het woord 'luchtbegrafenis' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.

• Zie Wikipedia voor meer informatie.