lucht

• Geluid:  lucht    (hulp, bestand)
• IPA: /lʏxt/

• lucht

• In de betekenis van ‘gasmengsel van zuurstof en stikstof’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1240 ^{[1] [2]}

de lucht v / m

1. (natuurkunde) mengsel van gassen waaruit de atmosfeer bestaat ^[3]

   • Het apparaat gaf aan dat de lucht niet schoon was. 

2. (astronomie) hemel, uitspansel

   ▸ In de lucht cirkelde een helikopter.^[4]

   ▸ Dat kwam waarschijnlijk omdat je in de woestijn altijd alles om je heen kon zien, maar ook doordat ik uit het vlakke Nederland kom, waar ik gewend ben aan weidse landschappen met vergezichten en hoge luchten.^[5]

3. geur, stank

•  een gat in de lucht springen
• De kou is uit de lucht

• In de lucht vliegen

• Beter één vogel in de hand dan tien in de lucht

• Elkaar de lucht geven

• Ergens lucht van krijgen

• Er is geen vuiltje aan de lucht

• Onweer zuivert de lucht

• Uit de lucht gegrepen

• Uit de lucht komen vallen

• Zo vrij als een vogeltje in de lucht

• Gebakken lucht

lucht

1. enkelvoud tegenwoordige tijd van luchten
2. gebiedende wijs van luchten

• Het woord lucht staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "lucht" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.