mankeren
Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord mankeren. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord mankeren, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je mankeren in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord mankeren is hier. De definitie van het woord mankeren zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vanmankeren, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
- man·ke·ren
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘missen’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1588 [1]
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| mankeren |
mankeerde |
gemankeerd |
| zwak -d | volledig | |
mankeren
- onpersoonlijk een gebrek hebben
- Het mankeerde hem aan doorzettingsvermogen.
- absoluut iets ~ aan: een gebrek vertonen
- Er mankeerde van alles aan die vertaling.
- absoluut iets ~: een ziekte of gebrek hebben
- Hij heeft nog nooit iets gemankeerd.
- overgankelijk te laat zijn om mee te reizen
- Hij liep hard, maar mankeerde toch de trein.
- Het woord mankeren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "mankeren" herkend door:
| 97 % | van de Nederlanders; |
| 96 % | van de Vlamingen.[2] |
- ↑ "mankeren" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
