midden

• Geluid:  midden    (hulp, bestand)
• IPA: /'mɪdə(n)/

• mid·den

• In de betekenis van ‘punt op gelijke afstand van de uitersten’ voor het eerst aangetroffen in 694 ^[1]
• ^[2]

het midden o ^{[3] [4]}

1. het centrale deel of het punt halverwege uitersten

   • Hij schilderde het midden geel. 

2. (Zuid-Nederlands) kring, milieu

   • Het bericht leidde tot ophef in intellectuele middens. 

• middelmaat

• doormidden, klassenmidden, linksmidden, overmidden, stadsmidden

• te midden van
• De kerk in het midden (van het dorp) laten ( of houden)

• Iets in 't midden laten

midden ^[5]

1. in het centrale deel

   • hij ging midden tussen de bloemen staan 

   ▸ Midden in de nacht schrok ik wakker doordat de deur met een klap opensloeg.^[6]

• medio, te midden van

midden

1. in het midden van

• Het woord midden staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "midden" herkend door: