naïef

• Geluid:  naïef    (hulp, bestand)

• na·ief

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘argeloos, onnozel’ voor het eerst aangetroffen in 1698 ^{[1] [2]}

naïef

1. onvoldoende bewust van de mogelijke gevolgen van eigen handelen

   • Zijn naïeve opmerking zorgde voor grote hilariteit. 
   • Jammer genoeg nemen de inwoners van deze stad de dreiging van het christendom niet zo serieus als ze zouden moeten doen, ze denken dat we vredig naast elkaar kunnen leven. Tegen mensen die zo naïef zijn om dat te denken, zeg ik altijd: 'Kunnen water en olie ooit mengen? Zo goed kunnen ook moslims en christenen mengen!' ^[3] 

   ▸ Ik was weer blij en naïef als een jonge pup.^[4]

• ongekunsteld, onnozel

• naïefheid, naïeveling, naïveteit, naïviteit

• Het woord naïef staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "naïef" herkend door: