nicotine

• Geluid:  nicotine    (hulp, bestand)
• IPA: / ˌnikoˈtinə / (4 lettergrepen)

• ni·co·ti·ne

• van Duits Nikotin, afgeleid van de wetenschappelijke naam van de tabaksplant Nicotiana tabacum  met het achtervoegsel -in, als naam in 1828 voorgesteld door de Duitse arts C.W.H. Posselt en de Duitse scheikundige K.L. Reimann , in de betekenis van ‘alkaloïde in tabak’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1842 ^{[1] [2]}
  De naam van het plantengeslacht Nicotiana  is een eponiem in 1564 voorgesteld door de Franse arts J. Liébault dat verwijst naar de 16e eeuwse Franse diplomaat en woordenaar J. Nicot die een rol speelde bij het bekend maken van tabak in Europa. ^{[3] [4]}

de nicotine v / m

1. (scheikunde) vloeibaar, scherp en vluchtig alkaloïde in tabak, een zeer krachtig vergif, dat eerst opwekt en later verlammend werkt

   ▸ Nicotine is de oorzaak voor veel hart- en vaatklachten en kanker; een kwart van de stevige rokers (meer dan twintig sigaretten per dag) haalt de 65 jaar niet.^[5]

• nicotinepleister, nicotinezuur

• Het woord nicotine staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "nicotine" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.