Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord
nominare. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord
nominare, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je
nominare in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord
nominare is hier. De definitie van het woord
nominare zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie van
nominare, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
nominare overgankelijk
- noemen
- benoemen
- «nominare qualcuno primo ministro»
- iemand tot premier benoemen
- Afgeleid van nomen (gen. nominis) met het achtervoegsel -are.
| stamtijd
|
| infinitief
|
1e pers. enk.
ind. praes. act.
|
1e pers. enk.
ind. perf. act.
|
supinum
|
| nomināre
|
nomino
|
nomināvi
|
nominātus
|
| eerste vervoeging
|
volledig
|
|
nomināre
- noemen, benoemen
- «consulem nominare.»
- een consul benoemen.