onzes

• Geluid:  onzes    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈɔnzəs/

• on·zes

• oude naamvalsvorm^[1]; op te vatten als ons met het achtervoegsel -s

onzes

1. (verouderd) genitief van wij en we

   • Wij volgen iemand gemakkelijkst na, wanneer hij onzes gelijke is. ^[2]
   • O Galate, weest geluckigh, en onzes gedachtigh ^[3]

onzes

1. (verouderd) genitief m (van) ons

   • Enkele jaren geleden moesten wij sluipend onzes weegs gaan. ^[4]
   • Jakob heeft genomen alles, wat onzes vaders was, en van hetgeen, dat onzes vaders was, heeft hij al deze heerlijkheid gemaakt. ^[5]

2. (verouderd) genitief o (van) ons

   • Zeven dagen achter elkaar werken in de hitte en in het zweet onzes aanschijns, heeft zijn sporen achtergelaten, nog afgezien van het feestje de voorafgaande nacht. ^[6]

• jaar onzes Heeren
• onzes ondanks
• onzes weegs
• in het zweet onzes aanschijns
• onzes inziens

• Het woord onzes staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.