parlando

• Geluid:  parlando    (hulp, bestand)
• IPA: / pɑrˈlɑndo / (3 lettergrepen)

• par·lan·do

• Leenwoord uit het Italiaans, in de betekenis van ‘bijwoord: meer sprekend dan zingend’ voor het eerst aangetroffen in 1929 ^[1]
• van Italiaans parlando ^[2]

parlando

1. (muziek) meer sprekend dan zingend (vlot, gearticuleerd en meer gericht op het metrum dan de melodie)

   • Psalm 14 is poëtisch en grimmig, door Fairouz gevangen in een eclectisch, volstrekt overtuigend amalgaam van stijlen: van een op Bach aanknopend begin via parlando gemurmel tot een indringende, voorzangachtige solo. ^[3]

2. (dichtkunst) klinkend als spreektaal (met gangbare woorden en ritme)

   • Behalve als schrijver, dichter en zanger presenteert Dijkshoorn zich als kunstcriticus. In zijn parlando dichtstijl leidt hij kijkers rond in museum Kröller-Müller. ^[4]

_{Niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie als zelfstandig naamwoord}

het parlando o

1. (muziek) muziekstuk of deel daarvan dat meer sprekend dan zingend wordt uitgevoerd

   • Zijn liedjes vormden een genre op zichzelf: doorleefde spreektaal op grillig meanderende melodieën, vaak tegen het parlando aan, waarin hij hart en ziel een stem gaf. ^[5]

2. (dichtkunst) poëzie die door woordkeus en ritme als spreektaal klinkt

   • Hier klinkt de stem die in Zuiderents vorige bundel, Op de hoogte van Icarus, excelleerde in een consequent parlando. ^[6]

• Het woord parlando staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "parlando" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

parlando

1. onvoltooid deelwoord (gerundio) van parlar