schimmel

• Geluid:  schimmel    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈsxɪməl / (2 lettergrepen)

• schim·mel

• Leenwoord uit het Duits, in de betekenis van ‘wit paard’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1567 ^[1]
• In de betekenis van ‘uitslag door vocht’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1477 ^[1]

de schimmel v / m

1. (dierkunde) paardenras met een grotendeels witte vacht met fijne grijze of blauwige tekening

   • Sinterklaas rijdt op een schimmel over de daken. 

   ▸ Uw witte schimmel is zwaar ziek, het zal zeker zes weken duren voordat hij weer beter is. En het is het enige paard dat over de daken kan rijden!'^[2]

   ▸ ‘Ze hebben een temperamentje, net als mijn vrouw!’ Hij aaide de schimmel over zijn neus, die in de handschoen van de man probeerde te bijten.^[3]

2. (plantkunde) zwamsoort of substantie die op dode of levende organismen groeit

   • Op dat blok kaas zit groene schimmel. 

• fungus, paddenstoel, zwam

• zie de categorie: Schimmels in het Nederlands

schimmel

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van schimmelen
   

   • Ik schimmel. 

2. gebiedende wijs van schimmelen
   

   • Schimmel! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van schimmelen
   

   • Schimmel je? 

• Het woord schimmel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "schimmel" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.