solitair
Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord solitair. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord solitair, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je solitair in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord solitair is hier. De definitie van het woord solitair zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vansolitair, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
- so·li·tair
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘eenzaam’ voor het eerst aangetroffen in 1650 [1]
- afgeleid van het Franse solitaire met het achtervoegsel -air [2]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | solitair | solitairen |
| verkleinwoord | - | - |
de solitair m
- eenling
- (biologie) alleen levend dier van een diersoort die in principe in kolonies leven
| stellend | vergrotend | overtreffend | |
|---|---|---|---|
| onverbogen | solitair | solitairder | solitairst |
| verbogen | solitaire | solitairdere | solitairste |
| partitief | solitairs | solitairders | - |
solitair [3]
- alleen levend
- Het woord solitair staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "solitair" herkend door:
| 95 % | van de Nederlanders; |
| 95 % | van de Vlamingen.[4] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ "solitair" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ solitair op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
