struik

• Geluid:  struik    (hulp, bestand)

• struik

• In de betekenis van ‘heester’ voor het eerst aangetroffen in 1265.^[1]
• erfwoord: Middelnederlands struuc ‘boomtronk; afgehouwen deel, geknot lichaamsdeel’, ontwikkeld uit Oergermaans *strūka- ‘boomstomp, stronk’, bij Indo-Europees *streug- ~ *streuk-, waartoe ook behoren Litouws strùgas ‘kort, afgeknot’ en Lets strūkuls ‘ijspegel’, uitbreiding van de wortel *(s)ter(h₁)- ‘stijf, star zijn’, waarvoor zie star.^[2] Evenals Nederduits Struuk, Duits Strauch en Fries strûk; naast Zweeds dial. strug ‘twist’. Verwant ook met stronk, strobbe.

de struik m

1. (plantkunde) een houtige plant zonder stam die zich onmiddellijk boven of reeds in de grond vertakt in een aantal takken die meer of minder dik kunnen worden

   • Hij verdween in de struiken. 

   ▸ Toen ik de laatste scheerlijn de harde grond in stak, zag ik tot mijn verbazing Goldie verderop onder een struik liggen.^[3]

• heester

struik

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van struiken
   

   • Ik struik. 

2. gebiedende wijs van struiken
   

   • Struik! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van struiken
   

   • Struik je? 

• Het woord struik staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "struik" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.