taboeret

• Geluid:  taboeret    (hulp, bestand)
• IPA: / ˌtabuˈrɛt / (3 lettergrepen); /tɑ.bu.ˈrɛt/

• ta·boe·ret

• van Frans tabouret, in de betekenis van ‘stoeltje zonder leuning’ aangetroffen vanaf 1778 ^{[1] [2]}

de taboeret m

1. stoeltje zonder leuning voor rug of armen, laag krukje

   ▸ Het zogenaamde ‘krukrecht’ bepaalde namelijk nauwkeurig wie recht had op welke stoel. Hoe hoger je rang, hoe mooier en kostbaarder de zetel. Voor de hoogst aanwezige was er de canapé, gevolgd door onder meer armstoelen met en zonder leuningen, stoelen met en zonder bekleding, krukken (‘taboeretten’) met fluweel of van hout, en ten slotte zitkussens. De aanwezigen zonder krukrecht bleven staan.^[3]

   ▸ Voor de overlevering dat kinderen aan tafel moesten staan in plaats van te zitten, heb ik geen aanwijzingen gevonden, en ook de legendarische stok-in-de-rug is meer iets waarmee ouders dreigden als iemand er onderuitgezakt bij zat, dan dat zij het hun kinderen aandeden. Mevrouw Aeijelts herinnert zich wel een opeenvolging van taboeretten, lager naarmate de kinderen groter werden; het gebrek aan een leuning zou het rechtop zitten bevorderen, en een rechte houding was wel de allereerste eis van de tafel-etiquette. auteur=Ileen Montijn^[4]

   ▸ Hij glimlachte vriendelijk en zette zich op een taboeret naast Mary. ‘Vindt u goed dat ik hier ga zitten?’ vroeg hij.^[5]

• 
  1. Een taboeret uit het Tuilerieënpaleis
• 
  1. Een taboeret uit de 21e eeuw.

• tabouret (officiële spelling tot 1954 en als toegelaten vorm tot 1996)

•  kruk zn 

• Het woord taboeret staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "taboeret" herkend door: