titulair
Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord titulair. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord titulair, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je titulair in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord titulair is hier. De definitie van het woord titulair zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vantitulair, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
- ti·tu·lair
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘als eretitel voerend’ voor het eerst aangetroffen in 1660 [1]
- afgeleid van het Franse titulaire met het achtervoegsel -air [2]
| stellend | vergrotend | overtreffend | |
|---|---|---|---|
| onverbogen | titulair | titulairder | titulairst |
| verbogen | titulaire | titulairdere | titulairste |
| partitief | titulairs | titulairders | - |
titulair [3]
- Het woord titulair staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "titulair" herkend door:
| 81 % | van de Nederlanders; |
| 83 % | van de Vlamingen.[4] |
- ↑ "titulair" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ titulair op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
