tonare

Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord tonare. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord tonare, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je tonare in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord tonare is hier. De definitie van het woord tonare zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vantonare, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
  • IPA: /tɔ.ˈnaː.rɛ/
  • to·na·re
stamtijd
infinitief 3e pers. enk.
ind. praes. act.
3e pers. enk.
ind. perf. act.
supinum
tŏnāre tŏnat tŏnuit tŏnātum
eerste vervoeging volledig onpersoonlijk

tŏnāre

  1. donderen
    «Nam ubi parturit, deos sibi invocat,
    strepitus, crepitus, sonitus, tonitrus: ut subito, ut propere, ut valide tonuit![1]»
    Want toen ze in barensnood was, riep ze de goden voor zich te hulp
    gekletter, gekraak, gedreun, gedonder: toen het plotseling, toen het inderhaast, toen het hevig donderde!

Iuppiter tonat.

  • Het dondert. (lett.: "Jupiter dondert.")
  1. Titus Maccius Plautus, Amphitruo, 5, 1, 9-10.