venus

Niet te verwarren met: Venus

• Geluid:  venus    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈvenʏs / (2 lettergrepen)

• ve·nus

• van  Venus en , in de Romeinse mythologie de godin van liefde en schoonheid ^[1], geschreven met een kleine letter volgens spellingregel 16.C; als eerste woord van de naam van een specifiek beeld of schilderij wordt Venus wel met een hoofdletter gespeld

de venus v

1. afbeelding van de godin Venus

   ▸ Bij analytisch begaafde geesten zou het vermoeden kunnen postvatten dat iemand die in zijn allerprilste jonkheid in wanhoop getracht heeft het harde liefdeloze glas van de zuigfles met zijn kleine knuistjes om te kneden tot poezelig vrouwenvlees voorbestemd moet zijn om beeldhouwer te worden. Dat hij met verve de harde materie van marmer en graniet tot een trits torsen, venussen en juno's om zal gaan vormen met lieflijke en dorstverwekkende welvingen.^[2]

2. afbeelding van een vrouw die de typische lichamelijke kenmerken van vrouwen benadrukt

   ▸ Voor de ingang vam het ziekenhuis ‘BovenIJ” stonden op sokkels zes venussen in een koker van metaalgaas.^[3]

   ▸ Bij een archeologische opgraving bij Lespuque, is deze venus beschadigd boven de grond gekomen.^[4]

3. (figuurlijk) mooie, fysiek aantrekkelijke vrouw

   ▸ Van Slooten schrijft over het hartverwarmende on-Nederlandse talent van de Ethiopiërs om een gesprek met een wildvreemde te beginnen, de ongecompliceerde omgang van zwarte venussen met seks en de pracht van het land waar de kalender 13 maanden telt.^[5]

   ▸ In de ijskoude vroege morgen
   stapt een venus op het trottoir;
   het blonde kopje zonder zorgen
   als een ordeloos boudoir.^[6]

• Het woord venus staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• Zie Wikipedia voor meer informatie.