vrucht

• Geluid:  vrucht    (hulp, bestand)
• IPA: /vrʏxt/

• vrucht

• Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘ooft, ongeboren jong’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 901 ^[1]

de vrucht v

1. (plantkunde) volgroeid vruchtbeginsel van een boom of plant

   • De vruchten van die bomen worden op regelmatige tijdstippen geplukt. 

2. ongeboren jong van een dier of mens

   • De vrouw ziet er niet zwanger uit, maar de vrucht is er wel degelijk. 

• fruit
• groente
• ooft

• aan de vruchten (her)kent men de boom
  • hoe iemand is kan men zien aan hoe hij zich gedraagt
• ook de beste boom geeft slechte vruchten
  • ook de beste ouders kunnen kinderen hebben die het slechte pad opgaan
• op dezelfde stam groeien verschillende vruchten
  • kinderen met dezelfde ouders kunnen toch veel van elkaar verschillen
• verboden vruchten zijn de zoetste
  • verboden dingen zijn vaak het aantrekkelijkst

• ergens de vruchten van plukken
  • uit iets waar men een tijdlang aan gewerkt heeft zijn voordeel halen
• van de verboden vrucht eten
  • iets doen dat niet mag
• zijn vruchten afwerpen
  • succesvol zijn

• Het woord vrucht staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "vrucht" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.