vuilgebekt

Niet te verwarren met: gevuilbekt

• Geluid:  vuilgebekt    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈvœylɣəˌbɛkt / (3 lettergrepen)

• vuil·ge·bekt

• samenstelling van  vuil bn  en  gebekt bn , in de betekenis "groffe taal gebruikend" aangetroffen vanaf 1714 (zie vindplaats hieronder)

vuilgebekt

1. met taalgebruik dat veel naar seksualiteit verwijst, doorspekt is met vloeken of op een andere manier grof is

   ▸ Humor gaat niet snel te ver. Ik zeg op voorhand tegen niets ‘nee’. Maar dat betekent niet dat ik elke grap maak. De test is: is het alleen shockerend, of is het ook nog eens grappig genoeg om een mop over te maken? Zelf vind ik iets grappig als het wat grover is, vuilgebekt, raar en absurd.^[1]

   ▸ Klam verklaart zijn voorliefde voor straattaal vanuit zijn familieachtergrond: „Toen mijn vader opgroeide, was hij erg arm en erg vuilgebekt, mijn moeder trouwens ook. En mijn grootmoeder ook! Dat had alles met sociale klasse te maken.”^[2]

   ▸ ⧖ Die het Zeedyks bordeel, of damgeboefte hooren twisten wil,
   De gerafineerde vagebonden, Nagtdieven, en losse schroeven,
   De vuilgebekte visteeven op de mart wil hooren oversnoeven,
   Kan zig van dit zoodje Stekelbaers bedienen, zoo kuis van taal,
   Of het van Liris de gietleugen gedigt was voor Plutoos Nagtegaal.^[3]

• Het woord 'vuilgebekt' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.