vuist

• Geluid:  vuist    (hulp, bestand)

• vuist

• In de betekenis van ‘dichtgesloten hand’ voor het eerst aangetroffen in 1237 ^{[1] [2]}

de vuist v / m

1. gebalde hand, een knuist

   • Hij gaf hem een klap met zijn vuist. 

2. (gereedschap) en zware hamer met een korte steel

   • Met een koudbeitel en vuist werd de vastgeroeste moer er grofweg afgeslagen. 

• (2) moker

• pantservuist

• aambeeld, beitel, smederij, sloopwerk, voorhamer

• : een vuist maken

• : voor de vuist weg

• : op de vuist gaan

• : uit het vuistje eten

• : in zijn vuistje lachen

• : de vuist ballen

•  Ook hij balde zijn rechtervuist, maar zijn linkerhand wees daarentegen onverbiddelijk naar de middenstip. ^[3] 

• : met ijzeren vuist regeren

∗ Tegen de tijd dat ik hem ontmoette, was hij een despoot die met ijzeren vuist regeerde en geen enkele ongehoorzaamheid van zijn minderen duldde.^[4]

• Het woord vuist staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "vuist" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.