beitel

• Geluid:  beitel    (hulp, bestand)

• bei·tel

• In de betekenis van ‘stuk gereedschap’ voor het eerst aangetroffen in 1320 ^[1]
• afgeleid van het sterke werkwoord bijten met het achtervoegsel -el ^[2]

de beitel m

1. (gereedschap) een staafvormig, scherp stuk gereedschap met een punt of wigvormige snede aan de "kopse kant"

   • De beitel is voor hak- en snijwerk bij menig vakman in gebruik. 

   ▸ Ruim anderhalf uur na zijn vertrek kwam hij met een schroevendraaier en een beitel de hotelkamer binnen.^[3]

• guts

• beitelboor, beitelkunst, beitelslag

beitel

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van beitelen
   

   • Ik beitel. 

2. gebiedende wijs van beitelen
   

   • Beitel! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van beitelen
   

   • Beitel je? 

• Het woord beitel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "beitel" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.