weet

• Geluid:  weet    (hulp, bestand)
• IPA: / wet / (1 lettergreep); /ʋet/

• weet

• zn: naamwoord van handeling van  weten ww 
• ww:  weten ww  zonder de uitgang -en

de weet v / m

1. daad van het weten, wetenschap, kennis

   • Ik dat wel aan de weet komen. 
   • Hij weet zijn weetje wel. 

2. arch.: een mededeling, aankondiging

   • Hij is met eene openbare weet aan de stadpoorten ingedaagd. (1811) ^[1]. 

weet

1. enkelvoud tegenwoordige tijd van weten
2. gebiedende wijs van weten

   ▸ ’Wie weet er een mop?’ riep een aarzelende stem. Een voor een begonnen we grappen en verhalen met elkaar te delen om de moed erin te houden.^[2]

weet

1. enkelvoud verleden tijd van wijten
   

   • Ik weet. 
     
   • Jij weet. 
     
   • Hij, zij, het weet. 
   • Producent Endemol weet het gebrek aan tv-kijkers aan de online streams die wél goed werden bekeken.^[3] 

• twee

• Het woord weet staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "weet" herkend door:

weet g

1. (graan) tarwe

• IPA: /weːt/ (Etsbergs)

weet

1. (zeldzaam en in ongebruik) nominatief tweevoud van ich