wijting

• Geluid:  wijting    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈʋɛi.tɪŋ/

• wij·ting

• van Middelnederlands witinc, op te vatten als afgeleid van  wit bn  met het achtervoegsel -ing vanwege zijn witte kleur; in de betekenis van ‘beenvis’ voor het eerst aangetroffen in 1286 ^{[1] [2] [3]}
  Vergelijk Duits Wittling (ook: Weißling) en Middelnederduits witling.
• van Engels whiting (in 1846) ^{[4] [5]}
• Naamwoord van handeling van wijten met het achtervoegsel -ing ^[6]

 de wijting m

1. (straalvinnigen) bepaald soort straalvinnige vis, Merlangius merlangus , uit de familie van schelvissen (Gadidae ), orde schelvisachtigen (Gadiformes ), die voorkomt in het noordoosten van de Atlantische Oceaan en de Middellandse Zee

• kabeljauwen, kabeljauwachtigen, kabeljauwachtige beenvissen, beenvissen, straalvinnigen, beenvisachtigen, chordadieren, dieren

• vlaswijting

• Engels: whiting

 de wijting v / m

1. fijn geslempt krijt

 de wijting v

1. aanwijzing als schuldige of oorzaak

• Het woord wijting staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "wijting" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.