zwengel

• Geluid:  zwengel    (hulp, bestand)

• zwen·gel

• erfwoord Ontwikkeld uit Middelnederlands swengel, swingel, uit Germaans *swangila- ^[1], in de betekenis van “beweegbaar deel van een constructie of werktuig” voor het eerst aangetroffen in het jaar 1371. ^[2]
• Afgeleid van het werkwoord zwingen met het achtervoegsel -el.

de zwengel m

1. arm van een hefboom die op en neer of in het rond wordt bewogen, bijv. bij een pomp

   • Veel oude waterpompen hebben een zwengel. 

• zwengelen

zwengel

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van zwengelen
   

   • Ik zwengel. 

2. gebiedende wijs van zwengelen
   

   • Zwengel! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van zwengelen
   

   • Zwengel je? 

• Het woord zwengel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "zwengel" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.