boşanmak

Türkçe

Köken

boşanma + -k

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /bo.ʃan.ˈmac/
• Heceleme: bo‧şan‧mak

Eylem

boşanmak (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi boşanır)

1. baskı altında gergin duran bir şey, birden ve hızla kurtulmak

   Vecihe, fazla kurulmuş bir zemberek şiddetiyle boşandı. — R. N. Güntekin

2. bol bol akmak

   Bir zamandır kendimi tutamıyorum, gözyaşlarım birden boşanıyor. — E. E. Talu

3. dertlerini, yakınmalarını anlatmak
4. hayvan, başlığından, koşum takımından veya bağından kurtulmak
5. kapalı bir yerde bulunan insanlar birden dışarı çıkmak

   Yoksa tımarhane mi boşanmıştı? — Ö. Seyfettin

6. kurtulmak, sıyrılmak

   Kafa, göz, gövde, bacak, kol, çene, parmak, el, ayak
   Boşanır sırtlara, vâdîlere, sağnak sağnak. — M. Â. Ersoy

   Sabırsız ellerle acele acele üst başından boşandı ve çıplak olarak denize atladı. — Halikarnas Balıkçısı

7. (hukuk) karı ve koca mahkeme kararı ile birbirinden ayrılmak

   Ne oldu da kocasından boşandı, sen anladın mı? — M. Ş. Esendal

Çekimleme

Zıt anlamlılar

• boşanmamak; evlenmek

Deyimler

• (birden ve hızla kurtulmak): zembereği boşanmak, zincirden boşanmak

Türetilmiş kavramlar

• boşanabilmek, boşandırmak, boşanılmak, boşanıvermek, boşanmış

Çeviriler

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "boşanmak" maddesi

Eski Türkçe

Bu sözcüğün, biçim ve içerik olarak Vikisözlük standartlarına ulaşması için elden geçirilmesi gerekmektedir.

Madde düzenleme ve Vikisözlük standartları ile ilgili bilgi
Bu sözcükte ayrıca şu sorunlar da bulunmaktadır:

• Bu söz(cük), ait olduğu dilin kullandığı Eski Türkçe alfabesinde yazılmamıştır.

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

Eylem

1. bağı çözülmek
2. boşamak