abecadlarz
Hallo, Sie haben hier nach der Bedeutung des Wortes abecadlarz gesucht. In DICTIOUS findest du nicht nur alle Wörterbuchbedeutungen des Wortes abecadlarz, sondern erfährst auch etwas über seine Etymologie, seine Eigenschaften und wie man abecadlarz in der Einzahl und Mehrzahl ausspricht. Hier finden Sie alles, was Sie über das Wort abecadlarz wissen müssen. Die Definition des Wortes abecadlarz wird Ihnen helfen, beim Sprechen oder Schreiben Ihrer Texte präziser und korrekter zu sein. Wenn Sie die Definition vonabecadlarz und die anderer Wörter kennen, bereichern Sie Ihren Wortschatz und verfügen über mehr und bessere sprachliche Mittel.
abecadlarz (Polnisch)
Substantiv, m
Nebenformen:
Worttrennung:
- a·be·ca·dlarz, Plural: a·be·ca·dla·rze
Aussprache:
- IPA: , Plural:
- Hörbeispiele:
abecadlarz (Info), Plural: —
Bedeutungen:
- veraltet: Abecedarier, Abcdarier, Abecedarius, Abcdarius, Abc-Schütze
- veraltet, übertragen: Neuling, Novize, Anfänger
- veraltet, abwertend: Lehrer
Synonyme:
Weibliche Wortformen:
Beispiele:
- „— Jak Boga kocham, tak wyzwę abecadlarza na pojedynek! — krzyknął.
— Dobrze! — pochwycił nauczyciel — przypomnę sobie fechtunek na burmistrzowskiej skórze…“[1]
Wortbildungen:
Übersetzungen
veraltet: Abecedarier, Abcdarier, Abecedarius, Abcdarius, Abc-Schütze
|
- Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „abecadlarz“
- Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969) „abecadlarz“
- Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat), Seite 2.
- Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część I: A–O, Wilno 1861 (Digitalisat), „abecedarjusz“ Seite 4.
- Samuel Bogumił Linde: Słownik języka polskiego. Band 1, Teil 1 (Volumen I) A–F, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1807, „abecadlarz“, Seite 2.
Quellen:
- ↑ Bolesław Prus: Omyłka. Gebethner i Wolff, Warszawa 1927 (Wikisource), Seite 41.
Substantiv, m
Worttrennung:
- a·be·ca·dlarz, Plural: a·be·ca·dla·rze
Aussprache:
- IPA: , Plural:
- Hörbeispiele: —, Plural: —
Bedeutungen:
- veraltet: alphabetisches Verzeichnis, Register, Index
Synonyme:
Beispiele:
Übersetzungen
veraltet: alphabetisches Verzeichnis, Register, Index
|
- Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat), Seite 2.
- Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część I: A–O, Wilno 1861 (Digitalisat), „abecedarjusz“ Seite 4.
Ähnliche Wörter: