abecedariusz
Hallo, Sie haben hier nach der Bedeutung des Wortes abecedariusz gesucht. In DICTIOUS findest du nicht nur alle Wörterbuchbedeutungen des Wortes abecedariusz, sondern erfährst auch etwas über seine Etymologie, seine Eigenschaften und wie man abecedariusz in der Einzahl und Mehrzahl ausspricht. Hier finden Sie alles, was Sie über das Wort abecedariusz wissen müssen. Die Definition des Wortes abecedariusz wird Ihnen helfen, beim Sprechen oder Schreiben Ihrer Texte präziser und korrekter zu sein. Wenn Sie die Definition vonabecedariusz und die anderer Wörter kennen, bereichern Sie Ihren Wortschatz und verfügen über mehr und bessere sprachliche Mittel.
abecedariusz (Polnisch)
Substantiv, m
Worttrennung:
- a·be·ce·da·riusz, Plural: a·be·ce·da·riu·sze
Aussprache:
- IPA: , Plural:
- Hörbeispiele:
abecedariusz (Info), Plural: —
Bedeutungen:
Herkunft:
- seit dem 17. Jahrhundert bezeugte Entlehnung aus dem spätlateinischen abecedarius → la ‚alphabetisch‘[1][2][3]
Oberbegriffe:
Beispiele:
Charakteristische Wortkombinationen:
Übersetzungen
Literatur: Abecedarius, Abcdarius
|
veraltet: alphabetisches Verzeichnis
- Polnischer Wikipedia-Artikel „abecedariusz“
- Słownik Języka Polskiego – PWN: „abecedariusz“
- Mirosław Bańko: Wielki słownik wyrazów obcych PWN. 1. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 978-83-01-14455-5, Seite 1.
- Halina Zgółkowa: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny. Band 1 a – amyloza, Wydawnictwo „Kurpisz“, Poznań 1994, ISBN 83-86600-22-5, Seite 6.
- Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „abecedariusz“
- Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969) „abecedariusz“
- Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część I: A–O, Wilno 1861 (Digitalisat), „abecedarjusz“ Seite 4.
- Słownik Ortograficzny – PWN: „abecedariusz“
Quellen:
- ↑ Mirosław Bańko: Wielki słownik wyrazów obcych PWN. 1. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 978-83-01-14455-5, Seite 1.
- ↑ Izabela Malmor: Słownik etymologiczny języka polskiego. 1. Auflage. ParkEdukacja – Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa – Bielsko-Biała 2009, ISBN 978-83-262-0146-2, Seite 32.
- ↑ Krystyna Długosz-Kurczabowa: Słownik etymologiczny języka polskiego. 2. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005, ISBN 83-01-14361-4, Seite 14.
Substantiv, m
Nebenformen:
Worttrennung:
- a·be·ce·da·riusz, Plural: a·be·ce·da·riu·sze
Aussprache:
- IPA: , Plural:
- Hörbeispiele: abecedariusz (Info), Plural: —
Bedeutungen:
- veraltet: Abecedarier, Abcdarier, Abecedarius, Abcdarius, Abc-Schütze
- veraltet, übertragen, auch Handwerk: Neuling, Novize, Anfänger
Beispiele:
Alle weiteren Informationen zu diesem Begriff befinden sich im Eintrag „abecadlarz“.
Ergänzungen sollten daher auch nur dort vorgenommen werden.
Ergänzungen sollten daher auch nur dort vorgenommen werden.
- Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat), Seite 2.
- Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część I: A–O, Wilno 1861 (Digitalisat), „abecedarjusz“ Seite 4.
- Samuel Bogumił Linde: Słownik języka polskiego. Band 1, Teil 1 (Volumen I) A–F, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1807, „abecedaryusz“, Seite 2.