abonować

Anmerkung zur Rektion:

Das Verb abonować wurde im 19. Jahrhundert zunächst reflexiv und dann transitiv verwendet.^[1]

Worttrennung:

a·bo·no·wać

Aussprache:

IPA:

Hörbeispiele:  abonować ^(Info)

Bedeutungen:

transitiv: etwas durch ein Abonnement beziehen; abonnieren

Herkunft:

seit der 2. Hälfte des 19. Jahrhunderts bezeugte Entlehnung aus dem deutschen abonnieren statt der seit der 1. Hälfte des 19. Jahrhunderts bezeugten reflexiven Form abonować się, das eine Entlehnung aus dem französischen s’abonner ^→ fr ist^[1][2][3]

Synonyme:

prenumerować, subskrybować

Beispiele:

Mój ojciec abonuje gazetę.

Mein Vater abonniert eine Zeitung.

„Ja też hrabiego nie namawiam wcale… sam tylko mam wielką ochotę pojść do teatru i jeżeli nie pójdę z tobą hrabio do loży abonowanej przez hrabinę, kupię sobie bilet na paradyz a w teatrze dziś będę.“^[4]

Ich überrede Sie gar nicht … ich habe nur selbst große Lust ins Theater zu gehen und, wenn ich nicht mit dir, Graf, in die von der Gräfin abonnierte Loge gehe, kaufe ich mir eine Eintrittskarte für den Balkon und werde heute im Theater sein.

„Na scenie rozlegał się już drugi akt wielkiego arcydzieła Mejerbera, w loży położonej naprzeciw tej, którą abonowała hrabina, widać było długą, kościstą, z rzymskim nosem twarz księżniczki, okoloną bujnemi pierścieniami prześlicznych włosów płowych i tak wpatrzoną w scenę, tak zasłuchaną w śpiewie artystów że zdawało się iż w śpiewie tym, w rozgrywającej się tam akcyi, utonęła cała jej dusza.“^[5]

Charakteristische Wortkombinationen:

abonować czasopismo, abonować gazetę, abonować serwis, abonować żurnal

Wortbildungen:

zaabonować

PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „abonować“

Słownik Języka Polskiego – PWN: „abonować“

Mirosław Bańko: Wielki słownik wyrazów obcych PWN. 1. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 978-83-01-14455-5 , Seite 3.

Stanisław Dubisz: Uniwersalny słownik języka polskiego. 1. Auflage. Band 1 A–G, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 83-01-13858-0 , Seite 4–5.

Mirosław Bańko: Inny słownik języka polskiego. 1. Auflage. Band 1 A–Ó, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-01-12826-7 , Seite 2.

Halina Zgółkowa: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny. Band 1 a – amyloza, Wydawnictwo „Kurpisz“, Poznań 1994, ISBN 83-86600-22-5 , Seite 14.

Mieczysław Szymczak: Słownik języka polskiego. 1., integrierte Auflage. Band 1 A–K, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1995, ISBN 83-01-11835-0 (Diese Auflage umfasst die ursprünglich 7. Auflage von 1992 mit dem nun integrierten Supplement von Zygmunt Saloni.) , Seite 3.

Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „abonować“

Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969)  „abonować“.

Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat) , Seite 3.

Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część I: A–O, Wilno 1861 (Digitalisat) , Seite 4.

Słownik Ortograficzny – PWN: „abonować“

Quellen: