burnus

Hallo, Sie haben hier nach der Bedeutung des Wortes burnus gesucht. In DICTIOUS findest du nicht nur alle Wörterbuchbedeutungen des Wortes burnus, sondern erfährst auch etwas über seine Etymologie, seine Eigenschaften und wie man burnus in der Einzahl und Mehrzahl ausspricht. Hier finden Sie alles, was Sie über das Wort burnus wissen müssen. Die Definition des Wortes burnus wird Ihnen helfen, beim Sprechen oder Schreiben Ihrer Texte präziser und korrekter zu sein. Wenn Sie die Definition vonburnus und die anderer Wörter kennen, bereichern Sie Ihren Wortschatz und verfügen über mehr und bessere sprachliche Mittel.

burnus (Polnisch)

Substantiv, m

Singular Plural
Nominativ burnus burnusy
Genitiv burnusa burnusów
Dativ burnusowi burnusom
Akkusativ burnus burnusy
Instrumental burnusem burnusami
Lokativ burnusie burnusach
Vokativ burnusie burnusy

Nebenformen:

archaisch: albornos

Worttrennung:

bur·nus, Plural: bur·nu·sy

Aussprache:

IPA: , Plural:
Hörbeispiele: Lautsprecherbild burnus (Info), Plural: —

Bedeutungen:

Kleidung: Mantel, der von Beduinen getragen wird; Burnus
Kleidung: Mantel, der wie geschnitten ist; Burnus

Herkunft:

seit dem 19. Jahrhundert bezeugte Entlehnung aus dem arabischen بُرْنُس‎ (DMG: burnus) →ar , vielleicht über das französische bournous → fr oder burnous → fr

Oberbegriffe:

ubranie
płaszcz

Beispiele:

„W środku na czele lecieli dwaj Beduini, machając, jak opętańcy, rękoma i burnusami.“
„Była ubrana po miejsku w burnus i kapelusz, wcale nie najświeższej mody,“

Wortbildungen:

burnuska, burnusowy

Übersetzungen

  Kleidung: Mantel, der von Beduinen getragen wird; Burnus
  ?
PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „burnus“
Słownik Języka Polskiego – PWN: „burnus“
Mirosław Bańko: Wielki słownik wyrazów obcych PWN. 1. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 978-83-01-14455-5, Seite 184.
Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „burnus“
Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969) „burnus“
Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat), Seite 238.
Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część I: A–O, Wilno 1861 (Digitalisat), Seite 128.
Słownik Ortograficzny – PWN: „burnus“

Quellen:

  1. ↑ Hans Wehr, unter Mitwirkung von Lorenz Kropfitsch: Arabisches Wörterbuch für die Schriftsprache der Gegenwart. Arabisch - Deutsch. 5. Auflage. Otto Harrassowitz, Wiesbaden 1985, ISBN 3-447-01998-0, DNB 850767733, Stichwort »برنس‎«, Seite 84.
  2. ↑ Wacław Przemysław Turek: Słownik zapożyczeń pochodzenia arabskiego w polszczyźnie. Universitas, Kraków 2001, ISBN 83-7052-585-7, Seite 105.
  3. ↑ Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat), Seite 238.
  4. ↑ Mirosław Bańko: Wielki słownik wyrazów obcych PWN. 1. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 978-83-01-14455-5, Seite 184.
  5. ↑ Henryk Sienkiewicz: W pustyni i w puszczy. 2. Auflage. Gebethner i Wolff, Warszawa 1912 (Wikisource), Seite 137.
  6. ↑ Bolesław Prus: Anielka. In: Pisma Bolesława Prusa. Tom VII, Gebethner i Wolff, Warszawa 1935 (Wikisource), Seite 60.
Enciclo
Wikious
Scientia
Boobota
Anandapedia
Sagapedia