żenić

Inherited from Old Polish żenić, from Proto-Slavic *ženiti. By surface analysis, żona +‎ -ić.

• Audio 1; “żenić”:

  (file)

• Audio 2; “żenić się”:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲit͡ɕ
• Syllabification: że‧nić

żenić impf (perfective ożenić)

1. (transitive) to marry off
   1. (transitive, Chełmno-Dobrzyń) to marry off a woman
2. (transitive, colloquial) Synonym of łączyć (“to marry; to connect, to join, to link”)
3. (transitive, colloquial) Synonym of sprzedawać (“to sell”)
4. (reflexive with się) to get married to a woman; to marry (to take a wife)

   Synonym: (colloquial) chajtać się

   1. (reflexive with się, Chełmno-Dobrzyń, of a woman) to get married

• żenić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• żenić in Polish dictionaries at PWN
• Antoni Krasnowolski (1879) “żenić”, in Album uczącéj się młodzieży polskiéj poświęcone Józefowi Ignacemu Kraszewskiemu z powodu jubileuszu jego pięćdziesięcioletniéj działalności literackiéj (in Polish), Lviv: Czytelni Akademickiéj Lwowskiéj; "Gaz. Narod." J. Dobrzańskiego i K. Gromana, Słowniczek prowincjalizmów zebranych w ziemi chełmińskiej i świeckiej, page 311
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “ŻENIĆ”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “ŻENIĆ SIĘ”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Marek Kunicki-Goldfinger (06.12.2008) “ŻENIĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
• Marek Kunicki-Goldfinger (06.12.2008) “ŻENIĆ SIĘ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]