έρρινος

Greek

From earlier ἔνρινος (énrinos), with regressive assimilation; from Ancient Greek ἐν (en, “in”) + ῥίς (rhís, “nose”) + -ος (-os).

The phonetic sense is a semantic loan from French nasal.

The Hellenistic Koine noun ἔρρινον (érrhinon, “sneazing medicine”) is semantically unrelated.

έρρινος • (érrinos) m (feminine έρρινη, neuter έρρινο)

sound coming from the nasal cavity
Η προφορά του είναι πολύ έρρινη
I proforá tou eínai polý érrini
His accent is very nasal.
(phonetics, phonology) nasal
τα έρρινα σύμφωνα μι και νι
ta érrina sýmfona mi kai ni
the nasal consonants mu and nu

Declension of έρρινος

number case \ gender	singular			plural
number case \ gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	έρρινος •	έρρινη •	έρρινο •	έρρινοι •	έρρινες •	έρρινα •
genitive	έρρινου •	έρρινης •	έρρινου •	έρρινων •	έρρινων •	έρρινων •
accusative	έρρινο •	έρρινη •	έρρινο •	έρρινους •	έρρινες •	έρρινα •
vocative	έρρινε •	έρρινη •	έρρινο •	έρρινοι •	έρρινες •	έρρινα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο έρρινος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο έρρινος, etc.)

έρρινα (érrina, adverb)
ερρινίζω (errinízo, “speak nasally”)
- ερρινισμός m (errinismós, “speaking nasally”)
ερρινομελής (errinomelís, “singing nasally”)
ερρινοποίηση f (errinopoíisi, “nasalization”)
ερρινότητα f (errinótita, “nasality”), ενρινότητα (enrinótita), ερρινότης (errinótis)
ερρίνωση f (errínosi, “nasalization”)
προερρινοποίηση f (proerrinopoíisi, “prenasalization”)

ερρίνως (errínos, adverb) (Katharevousa)
ρινικός (rinikós)
possible verbs for nasalize: ερρινώνω (errinóno), ερρινοποιώ (errinopoió), ρινικοποιώ (rinikopoió)

^ έρρινος - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής , 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.