From δρᾰ́κων (drákōn, “dragon”) + -ῐ́ᾱς (-íās).
δρᾰκοντῐ́ᾱς • (drakontíās) m (genitive δρᾰκοντῐ́ου); first declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ δρᾰκοντῐ́ᾱς ho drakontíās |
τὼ δρᾰκοντῐ́ᾱ tṑ drakontíā |
οἱ δρᾰκοντῐ́αι hoi drakontíai | ||||||||||
Genitive | τοῦ δρᾰκοντῐ́ου toû drakontíou |
τοῖν δρᾰκοντῐ́αιν toîn drakontíain |
τῶν δρᾰκοντῐῶν tôn drakontiôn | ||||||||||
Dative | τῷ δρᾰκοντῐ́ᾳ tôi drakontíāi |
τοῖν δρᾰκοντῐ́αιν toîn drakontíain |
τοῖς δρᾰκοντῐ́αις toîs drakontíais | ||||||||||
Accusative | τὸν δρᾰκοντῐ́ᾱν tòn drakontíān |
τὼ δρᾰκοντῐ́ᾱ tṑ drakontíā |
τοὺς δρᾰκοντῐ́ᾱς toùs drakontíās | ||||||||||
Vocative | δρᾰκοντῐ́ᾱ drakontíā |
δρᾰκοντῐ́ᾱ drakontíā |
δρᾰκοντῐ́αι drakontíai | ||||||||||
Notes: |
|