From Proto-Indo-European *tḱn̥-, zero-grade of *tḱen- (“strike”), with a *y progressive aspect marker and simplification of Proto-Indo-European *tḱ- to *ḱ- before a syllabic nasal (compare χαμαί (khamaí) and Proto-Indo-European *ḱm̥tóm).
καίνω • (kaínō)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | καίνω | καίνεις | καίνει | καίνετον | καίνετον | καίνομεν | καίνετε | καίνουσῐ(ν) | ||||
subjunctive | καίνω | καίνῃς | καίνῃ | καίνητον | καίνητον | καίνωμεν | καίνητε | καίνωσῐ(ν) | |||||
optative | καίνοιμῐ | καίνοις | καίνοι | καίνοιτον | καινοίτην | καίνοιμεν | καίνοιτε | καίνοιεν | |||||
imperative | καῖνε | καινέτω | καίνετον | καινέτων | καίνετε | καινόντων | |||||||
passive | indicative | καίνομαι | καίνῃ, καίνει |
καίνεται | καίνεσθον | καίνεσθον | καινόμεθᾰ | καίνεσθε | καίνονται | ||||
subjunctive | καίνωμαι | καίνῃ | καίνηται | καίνησθον | καίνησθον | καινώμεθᾰ | καίνησθε | καίνωνται | |||||
optative | καινοίμην | καίνοιο | καίνοιτο | καίνοισθον | καινοίσθην | καινοίμεθᾰ | καίνοισθε | καίνοιντο | |||||
imperative | καίνου | καινέσθω | καίνεσθον | καινέσθων | καίνεσθε | καινέσθων | |||||||
active | |||||||||||||
infinitive | καίνειν | καίνεσθαι | |||||||||||
participle | m | καίνων | καινόμενος | ||||||||||
f | καίνουσᾰ | καινομένη | |||||||||||
n | καῖνον | καινόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἔκαινον | ἔκαινες | ἔκαινε(ν) | ἐκαίνετον | ἐκαινέτην | ἐκαίνομεν | ἐκαίνετε | ἔκαινον | ||||
passive | indicative | ἐκαινόμην | ἐκαίνου | ἐκαίνετο | ἐκαίνεσθον | ἐκαινέσθην | ἐκαινόμεθᾰ | ἐκαίνεσθε | ἐκαίνοντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | κᾰνέω | κᾰνέεις | κᾰνέει | κᾰνέετον | κᾰνέετον | κᾰνέομεν | κᾰνέετε | κᾰνέουσῐ(ν) | ||||
optative | κᾰνέοιμῐ | κᾰνέοις | κᾰνέοι | κᾰνέοιτον | κᾰνεοίτην | κᾰνέοιμεν | κᾰνέοιτε | κᾰνέοιεν | |||||
passive | indicative | κᾰνθήσομαι | κᾰνθήσῃ | κᾰνθήσεται | κᾰνθήσεσθον | κᾰνθήσεσθον | κᾰνθησόμεθᾰ | κᾰνθήσεσθε | κᾰνθήσονται | ||||
optative | κᾰνθησοίμην | κᾰνθήσοιο | κᾰνθήσοιτο | κᾰνθήσοισθον | κᾰνθησοίσθην | κᾰνθησοίμεθᾰ | κᾰνθήσοισθε | κᾰνθήσοιντο | |||||
active | passive | ||||||||||||
infinitive | κᾰνέειν | κᾰνθήσεσθαι | |||||||||||
participle | m | κᾰνέων | κᾰνθησόμενος | ||||||||||
f | κᾰνέουσᾰ | κᾰνθησομένη | |||||||||||
n | κᾰνέον | κᾰνθησόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | κᾰνῶ | κᾰνεῖς | κᾰνεῖ | κᾰνεῖτον | κᾰνεῖτον | κᾰνοῦμεν | κᾰνεῖτε | κᾰνοῦσῐ(ν) | ||||
optative | κᾰνοίην, κᾰνοῖμῐ |
κᾰνοίης, κᾰνοῖς |
κᾰνοίη, κᾰνοῖ |
κᾰνοῖτον, κᾰνοίητον |
κᾰνοίτην, κᾰνοιήτην |
κᾰνοῖμεν, κᾰνοίημεν |
κᾰνοῖτε, κᾰνοίητε |
κᾰνοῖεν, κᾰνοίησᾰν | |||||
passive | indicative | κᾰνθήσομαι | κᾰνθήσῃ | κᾰνθήσεται | κᾰνθήσεσθον | κᾰνθήσεσθον | κᾰνθησόμεθᾰ | κᾰνθήσεσθε | κᾰνθήσονται | ||||
optative | κᾰνθησοίμην | κᾰνθήσοιο | κᾰνθήσοιτο | κᾰνθήσοισθον | κᾰνθησοίσθην | κᾰνθησοίμεθᾰ | κᾰνθήσοισθε | κᾰνθήσοιντο | |||||
active | passive | ||||||||||||
infinitive | κᾰνεῖν | κᾰνθήσεσθαι | |||||||||||
participle | m | κᾰνῶν | κᾰνθησόμενος | ||||||||||
f | κᾰνοῦσᾰ | κᾰνθησομένη | |||||||||||
n | κᾰνοῦν | κᾰνθησόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἔκᾰνον | ἔκᾰνες | ἔκᾰνε(ν) | ἐκᾰ́νετον | ἐκᾰνέτην | ἐκᾰ́νομεν | ἐκᾰ́νετε | ἔκᾰνον | ||||
subjunctive | κᾰ́νω | κᾰ́νῃς | κᾰ́νῃ | κᾰ́νητον | κᾰ́νητον | κᾰ́νωμεν | κᾰ́νητε | κᾰ́νωσῐ(ν) | |||||
optative | κᾰ́νοιμῐ | κᾰ́νοις | κᾰ́νοι | κᾰ́νοιτον | κᾰνοίτην | κᾰ́νοιμεν | κᾰ́νοιτε | κᾰ́νοιεν | |||||
imperative | κᾰ́νε | κᾰνέτω | κᾰ́νετον | κᾰνέτων | κᾰ́νετε | κᾰνόντων | |||||||
passive | indicative | ἐκᾰ́νην | ἐκᾰ́νης | ἐκᾰ́νη | ἐκᾰ́νητον | ἐκᾰνήτην | ἐκᾰ́νημεν | ἐκᾰ́νητε | ἐκᾰ́νησᾰν | ||||
subjunctive | κᾰνῶ | κᾰνῇς | κᾰνῇ | κᾰνῆτον | κᾰνῆτον | κᾰνῶμεν | κᾰνῆτε | κᾰνῶσῐ(ν) | |||||
optative | κᾰνείην | κᾰνείης | κᾰνείη | κᾰνεῖτον, κᾰνείητον |
κᾰνείτην, κᾰνειήτην |
κᾰνεῖμεν, κᾰνείημεν |
κᾰνεῖτε, κᾰνείητε |
κᾰνεῖεν, κᾰνείησᾰν | |||||
imperative | κᾰ́νηθῐ | κᾰνήτω | κᾰ́νητον | κᾰνήτων | κᾰ́νητε | κᾰνέντων | |||||||
active | passive | ||||||||||||
infinitive | κᾰνεῖν | κᾰνῆναι | |||||||||||
participle | m | κᾰνών | κᾰνείς | ||||||||||
f | κᾰνοῦσᾰ | κᾰνεῖσᾰ | |||||||||||
n | κᾰνόν | κᾰνέν | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | κέκονᾰ | κέκονᾰς | κέκονε(ν) | κεκόνᾰτον | κεκόνᾰτον | κεκόνᾰμεν | κεκόνᾰτε | κεκόνᾱσῐ(ν) | ||||
subjunctive | κεκόνω | κεκόνῃς | κεκόνῃ | κεκόνητον | κεκόνητον | κεκόνωμεν | κεκόνητε | κεκόνωσῐ(ν) | |||||
optative | κεκόνοιμῐ, κεκονοίην |
κεκόνοις, κεκονοίης |
κεκόνοι, κεκονοίη |
κεκόνοιτον | κεκονοίτην | κεκόνοιμεν | κεκόνοιτε | κεκόνοιεν | |||||
imperative | κέκονε | κεκονέτω | κεκόνετον | κεκονέτων | κεκόνετε | κεκονόντων | |||||||
active | |||||||||||||
infinitive | κεκονέναι | ||||||||||||
participle | m | κεκονώς | |||||||||||
f | κεκονυῖᾰ | ||||||||||||
n | κεκονός | ||||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐκεκόνειν, ἐκεκόνη |
ἐκεκόνεις, ἐκεκόνης |
ἐκεκόνει(ν) | ἐκεκόνετον | ἐκεκονέτην | ἐκεκόνεμεν | ἐκεκόνετε | ἐκεκόνεσᾰν | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|