κηρύσσω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word κηρύσσω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word κηρύσσω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say κηρύσσω in singular and plural. Everything you need to know about the word κηρύσσω you have here. The definition of the word κηρύσσω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofκηρύσσω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Alternative forms

Etymology

From Proto-Hellenic *kāruťťō, from the stem of κῆρῠξ (kêrux, “herald”) and Proto-Hellenic *-yō (verbal suffix).

Pronunciation

 

Verb

κηρύσσω • (kērússō)

  1. to be a herald or auctioneer
  2. to make a proclamation as herald
  3. (transitive) to summon by herald
  4. (transitive) to proclaim, announce
  5. (transitive) to command someone publicly to do something (with infinitive or dative of thing)
  6. (New Testament) to preach the gospel

Inflection

   Present: κηρύσσω, κηρύσσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κηρύσσω κηρύσσεις κηρύσσει κηρύσσετον κηρύσσετον κηρύσσομεν κηρύσσετε κηρύσσουσῐ(ν)
subjunctive κηρύσσω κηρύσσῃς κηρύσσῃ κηρύσσητον κηρύσσητον κηρύσσωμεν κηρύσσητε κηρύσσωσῐ(ν)
optative κηρύσσοιμῐ κηρύσσοις κηρύσσοι κηρύσσοιτον κηρυσσοίτην κηρύσσοιμεν κηρύσσοιτε κηρύσσοιεν
imperative   κήρυσσε κηρυσσέτω κηρύσσετον κηρυσσέτων   κηρύσσετε κηρυσσόντων
middle/
passive 		indicative κηρύσσομαι κηρύσσῃ,
κηρύσσει 		κηρύσσεται κηρύσσεσθον κηρύσσεσθον κηρυσσόμεθᾰ κηρύσσεσθε κηρύσσονται
subjunctive κηρύσσωμαι κηρύσσῃ κηρύσσηται κηρύσσησθον κηρύσσησθον κηρυσσώμεθᾰ κηρύσσησθε κηρύσσωνται
optative κηρυσσοίμην κηρύσσοιο κηρύσσοιτο κηρύσσοισθον κηρυσσοίσθην κηρυσσοίμεθᾰ κηρύσσοισθε κηρύσσοιντο
imperative   κηρύσσου κηρυσσέσθω κηρύσσεσθον κηρυσσέσθων   κηρύσσεσθε κηρυσσέσθων
active middle/passive
infinitive κηρύσσειν κηρύσσεσθαι
participle m κηρύσσων κηρυσσόμενος
f κηρύσσουσᾰ κηρυσσομένη
n κηρῦσσον κηρυσσόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐκήρυσσον, ἐκηρυσσόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκήρυσσον ἐκήρυσσες ἐκήρυσσε(ν) ἐκηρύσσετον ἐκηρυσσέτην ἐκηρύσσομεν ἐκηρύσσετε ἐκήρυσσον
middle/
passive 		indicative ἐκηρυσσόμην ἐκηρύσσου ἐκηρύσσετο ἐκηρύσσεσθον ἐκηρυσσέσθην ἐκηρυσσόμεθᾰ ἐκηρύσσεσθε ἐκηρύσσοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: κηρῠ́ξω, κηρῠ́ξομαι, κηρῡχθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κηρῠ́ξω κηρῠ́ξεις κηρῠ́ξει κηρῠ́ξετον κηρῠ́ξετον κηρῠ́ξομεν κηρῠ́ξετε κηρῠ́ξουσῐ(ν)
optative κηρῠ́ξοιμῐ κηρῠ́ξοις κηρῠ́ξοι κηρῠ́ξοιτον κηρῠξοίτην κηρῠ́ξοιμεν κηρῠ́ξοιτε κηρῠ́ξοιεν
middle indicative κηρῠ́ξομαι κηρῠ́ξῃ,
κηρῠ́ξει 		κηρῠ́ξεται κηρῠ́ξεσθον κηρῠ́ξεσθον κηρῠξόμεθᾰ κηρῠ́ξεσθε κηρῠ́ξονται
optative κηρῠξοίμην κηρῠ́ξοιο κηρῠ́ξοιτο κηρῠ́ξοισθον κηρῠξοίσθην κηρῠξοίμεθᾰ κηρῠ́ξοισθε κηρῠ́ξοιντο
passive indicative κηρῡχθήσομαι κηρῡχθήσῃ κηρῡχθήσεται κηρῡχθήσεσθον κηρῡχθήσεσθον κηρῡχθησόμεθᾰ κηρῡχθήσεσθε κηρῡχθήσονται
optative κηρῡχθησοίμην κηρῡχθήσοιο κηρῡχθήσοιτο κηρῡχθήσοισθον κηρῡχθησοίσθην κηρῡχθησοίμεθᾰ κηρῡχθήσοισθε κηρῡχθήσοιντο
active middle passive
infinitive κηρῠ́ξειν κηρῠ́ξεσθαι κηρῡχθήσεσθαι
participle m κηρῠ́ξων κηρῠξόμενος κηρῡχθησόμενος
f κηρῠ́ξουσᾰ κηρῠξομένη κηρῡχθησομένη
n κηρῠ́ξον κηρῠξόμενον κηρῡχθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐκήρῠξᾰ, ἐκηρῠξᾰ́μην, ἐκηρύχθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκήρῠξᾰ ἐκήρῠξᾰς ἐκήρῠξε(ν) ἐκηρῠ́ξᾰτον ἐκηρῠξᾰ́την ἐκηρῠ́ξᾰμεν ἐκηρῠ́ξᾰτε ἐκήρῠξᾰν
subjunctive κηρῠ́ξω κηρῠ́ξῃς κηρῠ́ξῃ κηρῠ́ξητον κηρῠ́ξητον κηρῠ́ξωμεν κηρῠ́ξητε κηρῠ́ξωσῐ(ν)
optative κηρῠ́ξαιμῐ κηρῠ́ξειᾰς,
κηρῠ́ξαις 		κηρῠ́ξειε(ν),
κηρῠ́ξαι 		κηρῠ́ξαιτον κηρῠξαίτην κηρῠ́ξαιμεν κηρῠ́ξαιτε κηρῠ́ξειᾰν,
κηρῠ́ξαιεν
imperative   κήρῠξον κηρῠξᾰ́τω κηρῠ́ξᾰτον κηρῠξᾰ́των   κηρῠ́ξᾰτε κηρῠξᾰ́ντων
middle indicative ἐκηρῠξᾰ́μην ἐκηρῠ́ξω ἐκηρῠ́ξᾰτο ἐκηρῠ́ξᾰσθον ἐκηρῠξᾰ́σθην ἐκηρῠξᾰ́μεθᾰ ἐκηρῠ́ξᾰσθε ἐκηρῠ́ξᾰντο
subjunctive κηρῠ́ξωμαι κηρῠ́ξῃ κηρῠ́ξηται κηρῠ́ξησθον κηρῠ́ξησθον κηρῠξώμεθᾰ κηρῠ́ξησθε κηρῠ́ξωνται
optative κηρῠξαίμην κηρῠ́ξαιο κηρῠ́ξαιτο κηρῠ́ξαισθον κηρῠξαίσθην κηρῠξαίμεθᾰ κηρῠ́ξαισθε κηρῠ́ξαιντο
imperative   κήρῠξαι κηρῠξᾰ́σθω κηρῠ́ξᾰσθον κηρῠξᾰ́σθων   κηρῠ́ξᾰσθε κηρῠξᾰ́σθων
passive indicative ἐκηρύχθην ἐκηρύχθης ἐκηρύχθη ἐκηρύχθητον ἐκηρυχθήτην ἐκηρύχθημεν ἐκηρύχθητε ἐκηρύχθησᾰν
subjunctive κηρυχθῶ κηρυχθῇς κηρυχθῇ κηρυχθῆτον κηρυχθῆτον κηρυχθῶμεν κηρυχθῆτε κηρυχθῶσῐ(ν)
optative κηρυχθείην κηρυχθείης κηρυχθείη κηρυχθεῖτον,
κηρυχθείητον 		κηρυχθείτην,
κηρυχθειήτην 		κηρυχθεῖμεν,
κηρυχθείημεν 		κηρυχθεῖτε,
κηρυχθείητε 		κηρυχθεῖεν,
κηρυχθείησᾰν
imperative   κηρύχθητῐ κηρυχθήτω κηρύχθητον κηρυχθήτων   κηρύχθητε κηρυχθέντων
active middle passive
infinitive κηρῠ́ξαι κηρῠ́ξᾰσθαι κηρυχθῆναι
participle m κηρῠ́ξᾱς κηρῠξᾰ́μενος κηρυχθείς
f κηρῠ́ξᾱσᾰ κηρῠξᾰμένη κηρυχθεῖσᾰ
n κηρῠ́ξᾰν κηρῠξᾰ́μενον κηρυχθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: κεκήρῡχᾰ, κεκήρῡγμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κεκήρῡχᾰ κεκήρῡχᾰς κεκήρῡχε(ν) κεκηρῡ́χᾰτον κεκηρῡ́χᾰτον κεκηρῡ́χᾰμεν κεκηρῡ́χᾰτε κεκηρῡ́χᾱσῐ(ν)
subjunctive κεκηρῡ́χω κεκηρῡ́χῃς κεκηρῡ́χῃ κεκηρῡ́χητον κεκηρῡ́χητον κεκηρῡ́χωμεν κεκηρῡ́χητε κεκηρῡ́χωσῐ(ν)
optative κεκηρῡ́χοιμῐ,
κεκηρῡχοίην 		κεκηρῡ́χοις,
κεκηρῡχοίης 		κεκηρῡ́χοι,
κεκηρῡχοίη 		κεκηρῡ́χοιτον κεκηρῡχοίτην κεκηρῡ́χοιμεν κεκηρῡ́χοιτε κεκηρῡ́χοιεν
imperative   κεκήρῡχε κεκηρῡχέτω κεκηρῡ́χετον κεκηρῡχέτων   κεκηρῡ́χετε κεκηρῡχόντων
middle/
passive 		indicative κεκήρῡγμαι κεκήρῡξαι κεκήρῡκται κεκήρῡχθον κεκήρῡχθον κεκηρῡ́γμεθᾰ κεκήρῡχθε κεκηρῡ́χᾰται
subjunctive κεκηρῡγμένος ὦ κεκηρῡγμένος ᾖς κεκηρῡγμένος ᾖ κεκηρῡγμένω ἦτον κεκηρῡγμένω ἦτον κεκηρῡγμένοι ὦμεν κεκηρῡγμένοι ἦτε κεκηρῡγμένοι ὦσῐ(ν)
optative κεκηρῡγμένος εἴην κεκηρῡγμένος εἴης κεκηρῡγμένος εἴη κεκηρῡγμένω εἴητον/εἶτον κεκηρῡγμένω εἰήτην/εἴτην κεκηρῡγμένοι εἴημεν/εἶμεν κεκηρῡγμένοι εἴητε/εἶτε κεκηρῡγμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   κεκήρῡξο κεκηρῡ́χθω κεκήρῡχθον κεκηρῡ́χθων   κεκήρῡχθε κεκηρῡ́χθων
active middle/passive
infinitive κεκηρῡχέναι κεκηρῦχθαι
participle m κεκηρῡχώς κεκηρῡγμένος
f κεκηρῡχυῖᾰ κεκηρῡγμένη
n κεκηρῡχός κεκηρῡγμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐκεκηρύχειν, ἐκεκηρύγμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκεκηρύχειν,
ἐκεκηρύχη 		ἐκεκηρύχεις,
ἐκεκηρύχης 		ἐκεκηρύχει(ν) ἐκεκηρύχετον ἐκεκηρυχέτην ἐκεκηρύχεμεν ἐκεκηρύχετε ἐκεκηρύχεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐκεκηρύγμην ἐκεκήρυξο ἐκεκήρυκτο ἐκεκήρυχθον ἐκεκηρύχθην ἐκεκηρύγμεθᾰ ἐκεκήρυχθε ἐκεκηρύχᾰτο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Descendants

References

Greek

Alternative forms

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek κηρύσσω (kērússō). Sense "preach" since Hellenistic times.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /ciˈɾi.so/
  • Hyphenation: κη‧ρύσ‧σω

Verb

κηρύσσω • (kirýsso) (past κήρυξα, passive κηρύσσομαι, p‑past κηρύχθηκα/κηρύχτηκα, ppp κηρυγμένος)

  1. declare, announce, call (war, a strike)
  2. preach

Conjugation

κηρύσσω and κηρύττω (kirýtto) share all forms except the ones with the present stem.

The template Template:el-conjug-1st does not use the parameter(s): 
p-prespart-2=κηρυσσ
Please see Module:checkparams for help with this warning.

κηρύσσω   κηρύσσομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg κηρύσσω  (κηρύττω →) κηρύξω κηρύσσομαι κηρυχθώ, κηρυχτώ
2 sg κηρύσσεις κηρύξεις κηρύσσεσαι κηρυχθείς, κηρυχτείς
3 sg κηρύσσει κηρύξει κηρύσσεται κηρυχθεί, κηρυχτεί
1 pl κηρύσσουμε, [‑ομε] κηρύξουμε, [‑ομε] κηρυσσόμαστε κηρυχθούμε, κηρυχτούμε
2 pl κηρύσσετε κηρύξετε κηρύσσεστε, κηρυσσόσαστε κηρυχθείτε, κηρυχτείτε
3 pl κηρύσσουν(ε) κηρύξουν(ε) κηρύσσονται κηρυχθούν(ε), κηρυχτούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg κήρυσσα κήρυξα κηρυσσόμουν(α) κηρύχθηκα, κηρύχτηκα
2 sg κήρυσσες κήρυξες κηρυσσόσουν(α) κηρύχθηκες, κηρύχτηκες
3 sg κήρυσσε κήρυξε κηρυσσόταν(ε) κηρύχθηκε, κηρύχτηκε
1 pl κηρύσσαμε κηρύξαμε κηρυσσόμασταν, (‑όμαστε) κηρυχθήκαμε, κηρυχτήκαμε
2 pl κηρύσσατε κηρύξατε κηρυσσόσασταν, (‑όσαστε) κηρυχθήκατε, κηρυχτήκατε
3 pl κήρυσσαν, κηρύσσαν(ε) κήρυξαν, κηρύξαν(ε) κηρύσσονταν, (κηρυσσόντουσαν) κηρύχθηκαν, κηρυχθήκαν(ε),
κηρύχτηκαν, κηρυχτήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα κηρύσσω ➤ θα κηρύξω ➤ θα κηρύσσομαι ➤ θα κηρυχθώ / κηρυχτώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα κηρύσσεις, … θα κηρύξεις, … θα κηρύσσεσαι, … θα κηρυχθείς / κηρυχτείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … κηρύξει
  έχω, έχεις, … κηρυγμένο, ‑η, ‑ο ➤ 		  έχω, έχεις, … κηρυχθεί / κηρυχτεί
  είμαι, είσαι, … κηρυγμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … κηρύξει
  είχα, είχες, … κηρυγμένο, ‑η, ‑ο 		  είχα, είχες, … κηρυχθεί / κηρυχτεί
  ήμουν, ήσουν, … κηρυγμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … κηρύξει
  θα έχω, θα έχεις, … κηρυγμένο, ‑η, ‑ο 		  θα έχω, θα έχεις, … κηρυχθεί / κηρυχτεί
  θα είμαι, θα είσαι, … κηρυγμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg κήρυσσε κήρυξε — κηρύξου
2 pl κηρύσσετε κηρύξτε κηρύσσεστε κηρυχθείτε, κηρυχτείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ κηρύσσοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας κηρύξει ➤ κηρυγμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ κηρύξει κηρυχθεί, κηρυχτεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 • In the passive "-χθ-" is formal, "-χτ-" is demotic.
 • (…) optional or informal.   rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Compounds of the verb:

References

  1. ^ κηρύττω & κηρύσσω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής , Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
Wikious
Boobota
Sagapedia