From πένομαι (pénomai) + -ης (-ēs).
πένης • (pénēs) m (genitive πένητος); third declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ πένης ho pénēs |
τὼ πένητε tṑ pénēte |
οἱ πένητες hoi pénētes | ||||||||||
Genitive | τοῦ πένητος toû pénētos |
τοῖν πενήτοιν toîn penḗtoin |
τῶν πενήτων tôn penḗtōn | ||||||||||
Dative | τῷ πένητῐ tôi pénēti |
τοῖν πενήτοιν toîn penḗtoin |
τοῖς πένησῐ / πένησῐν toîs pénēsi(n) | ||||||||||
Accusative | τὸν πένητᾰ tòn pénēta |
τὼ πένητε tṑ pénēte |
τοὺς πένητᾰς toùs pénētas | ||||||||||
Vocative | πένης pénēs |
πένητε pénēte |
πένητες pénētes | ||||||||||
Notes: |
|
πένης • (pénēs)
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
Nominative | πένης pénēs |
πένη pénē |
πένητε pénēte |
πένητε pénēte |
πένητες pénētes |
πένητᾰ pénēta | ||||||||
Genitive | πένητος pénētos |
πένητος pénētos |
πενήτοιν penḗtoin |
πενήτοιν penḗtoin |
πενήτων penḗtōn |
πενήτων penḗtōn | ||||||||
Dative | πένητῐ pénēti |
πένητῐ pénēti |
πενήτοιν penḗtoin |
πενήτοιν penḗtoin |
πένησῐ / πένησῐν pénēsi(n) |
πένησῐ / πένησῐν pénēsi(n) | ||||||||
Accusative | πένητᾰ pénēta |
πένη pénē |
πένητε pénēte |
πένητε pénēte |
πένητᾰς pénētas |
πένητᾰ pénēta | ||||||||
Vocative | πένης pénēs |
πένη pénē |
πένητε pénēte |
πένητε pénēte |
πένητες pénētes |
πένητᾰ pénēta | ||||||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
πενήτως penḗtōs |
πενέστερος penésteros |
πενέστατος penéstatos | ||||||||||||
Notes: |
|