From πολῑ́της (polī́tēs, “citizen”) + -ῐκός (-ikós, adjective suffix).
πολῑτῐκός • (polītikós) m (feminine πολῑτῐκή, neuter πολῑτῐκόν); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | πολῑτῐκός polītikós |
πολῑτῐκή polītikḗ |
πολῑτῐκόν polītikón |
πολῑτῐκώ polītikṓ |
πολῑτῐκᾱ́ polītikā́ |
πολῑτῐκώ polītikṓ |
πολῑτῐκοί polītikoí |
πολῑτῐκαί polītikaí |
πολῑτῐκᾰ́ polītiká | |||||
Genitive | πολῑτῐκοῦ polītikoû |
πολῑτῐκῆς polītikês |
πολῑτῐκοῦ polītikoû |
πολῑτῐκοῖν polītikoîn |
πολῑτῐκαῖν polītikaîn |
πολῑτῐκοῖν polītikoîn |
πολῑτῐκῶν polītikôn |
πολῑτῐκῶν polītikôn |
πολῑτῐκῶν polītikôn | |||||
Dative | πολῑτῐκῷ polītikôi |
πολῑτῐκῇ polītikêi |
πολῑτῐκῷ polītikôi |
πολῑτῐκοῖν polītikoîn |
πολῑτῐκαῖν polītikaîn |
πολῑτῐκοῖν polītikoîn |
πολῑτῐκοῖς polītikoîs |
πολῑτῐκαῖς polītikaîs |
πολῑτῐκοῖς polītikoîs | |||||
Accusative | πολῑτῐκόν polītikón |
πολῑτῐκήν polītikḗn |
πολῑτῐκόν polītikón |
πολῑτῐκώ polītikṓ |
πολῑτῐκᾱ́ polītikā́ |
πολῑτῐκώ polītikṓ |
πολῑτῐκούς polītikoús |
πολῑτῐκᾱ́ς polītikā́s |
πολῑτῐκᾰ́ polītiká | |||||
Vocative | πολῑτῐκέ polītiké |
πολῑτῐκή polītikḗ |
πολῑτῐκόν polītikón |
πολῑτῐκώ polītikṓ |
πολῑτῐκᾱ́ polītikā́ |
πολῑτῐκώ polītikṓ |
πολῑτῐκοί polītikoí |
πολῑτῐκαί polītikaí |
πολῑτῐκᾰ́ polītiká | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
πολῑτῐκῶς polītikôs |
πολῑτῐκώτερος polītikṓteros |
πολῑτῐκώτᾰτος polītikṓtatos | ||||||||||||
Notes: |
|
From Ancient Greek πολιτικός (politikós, “civic”).
πολιτικός • (politikós) m (feminine πολιτική, neuter πολιτικό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | πολιτικός (politikós) | πολιτική (politikí) | πολιτικό (politikó) | πολιτικοί (politikoí) | πολιτικές (politikés) | πολιτικά (politiká) | |
genitive | πολιτικού (politikoú) | πολιτικής (politikís) | πολιτικού (politikoú) | πολιτικών (politikón) | πολιτικών (politikón) | πολιτικών (politikón) | |
accusative | πολιτικό (politikó) | πολιτική (politikí) | πολιτικό (politikó) | πολιτικούς (politikoús) | πολιτικές (politikés) | πολιτικά (politiká) | |
vocative | πολιτικέ (politiké) | πολιτική (politikí) | πολιτικό (politikó) | πολιτικοί (politikoí) | πολιτικές (politikés) | πολιτικά (politiká) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο πολιτικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο πολιτικός, etc.)
Derivations: relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο πολιτικότερος", etc)
|
πολιτικός • (politikós) m or f (plural πολιτικοί)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | πολιτικός (politikós) | πολιτικοί (politikoí) |
genitive | πολιτικού (politikoú) | πολιτικών (politikón) |
accusative | πολιτικό (politikó) | πολιτικούς (politikoús) |
vocative | πολιτικέ (politiké) | πολιτικοί (politikoí) |