From πρέσβυς (présbus, “elder”) + -της (-tēs).
πρεσβῠ́της • (presbútēs) f (genitive πρεσβῠ́τητος); third declension (Attic)
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ πρεσβῠ́της hē presbútēs |
τὼ πρεσβῠ́τητε tṑ presbútēte |
αἱ πρεσβῠ́τητες hai presbútētes | ||||||||||
| Genitive | τῆς πρεσβῠ́τητος tês presbútētos |
τοῖν πρεσβῠτήτοιν toîn presbutḗtoin |
τῶν πρεσβῠτήτων tôn presbutḗtōn | ||||||||||
| Dative | τῇ πρεσβῠ́τητῐ têi presbútēti |
τοῖν πρεσβῠτήτοιν toîn presbutḗtoin |
ταῖς πρεσβῠ́τησῐ / πρεσβῠ́τησῐν taîs presbútēsi(n) | ||||||||||
| Accusative | τὴν πρεσβῠ́τητᾰ tḕn presbútēta |
τὼ πρεσβῠ́τητε tṑ presbútēte |
τᾱ̀ς πρεσβῠ́τητᾰς tā̀s presbútētas | ||||||||||
| Vocative | πρεσβῠ́της presbútēs |
πρεσβῠ́τητε presbútēte |
πρεσβῠ́τητες presbútētes | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
Prose form of πρέσβυς (présbus).
πρεσβῡ́της • (presbū́tēs) m (genitive πρεσβῡ́του); second declension (Attic)
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ πρεσβῡ́της ho presbū́tēs |
τὼ πρεσβῡ́τᾱ tṑ presbū́tā |
οἱ πρεσβῦται hoi presbûtai | ||||||||||
| Genitive | τοῦ πρεσβῡ́του toû presbū́tou |
τοῖν πρεσβῡ́ταιν toîn presbū́tain |
τῶν πρεσβῡτῶν tôn presbūtôn | ||||||||||
| Dative | τῷ πρεσβῡ́τῃ tôi presbū́tēi |
τοῖν πρεσβῡ́ταιν toîn presbū́tain |
τοῖς πρεσβῡ́ταις toîs presbū́tais | ||||||||||
| Accusative | τὸν πρεσβῡ́την tòn presbū́tēn |
τὼ πρεσβῡ́τᾱ tṑ presbū́tā |
τοὺς πρεσβῡ́τᾱς toùs presbū́tās | ||||||||||
| Vocative | πρεσβῦτᾰ presbûta |
πρεσβῡ́τᾱ presbū́tā |
πρεσβῦται presbûtai | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||