σβέννυμι

Ancient Greek

Alternative forms

σβεννύω (sbennúō)
κατα-σβῶσαι (kata-sbôsai)

Etymology

Usually derived from Proto-Indo-European *(s)gʷes- (“extinguish, quell”).^[1] Cognates in this case include Sanskrit जासयति (jāsayati, “to exhaust”),^[1] Lithuanian gesti (“to extinguish, to go out”), Irish bás (“death”) and Old Church Slavonic оугасити (ugasiti, “to extinguish”).^[1]

However, Beekes argues that judging by the Hittite 𒆠𒅖𒋫𒊑 (kištāri, “to be extinguished, perish”), as well as by the aberrant σ- in the anlaut and the uncommonness of -σβ- in Greek inherited lexicon, the PIE root should be *ges-, and stem σβέσ- should be separated.

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /zbén.nyː.mi/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈzben.ny.mi/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈzβen.ny.mi/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈzven.ny.mi/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈzve.ni.mi/

Verb

σβέννῡμῐ • (sbénnūmi)

(transitive) to quench, extinguish, put out
- 300 BCE – 250 BCE, Apollonius of Rhodes, Argonautica 4.668
- 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 2.66
- 522 BCE – 443 BCE, Pindar, Pythian Ode 1.6
- 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 2.77
1. to dry up
  - 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, History of Animals 522b.25
2. to quench, quell, check
  - 300 BCE – 250 BCE, Apollonius of Rhodes, Argonautica 3.1349
  - 414 BCE, Aristophanes, The Birds 778
  - 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Meteorology 347b.4
  - 40 CE – 90 CE, Dioscorides, Materia medica 5.87
  - 416 BCE, Euripides, Herakles 40
  - 460 BCE – 370 BCE, Hippocrates, On Regimen in Acute Diseases 54
  - 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 9.678
  - 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 16.621
  - 428 BCE – 347 BCE, Plato, Laws 783b
  - 428 BCE – 347 BCE, Plato, Laws 888a
  - AD 254–270, Plotinus, Enneades 6.4.10
  - 46 CE – 120 CE, Plutarch, Lycurgus 20
  - 497 BCE – 405 BCE, Sophocles, Ajax 1057
(passive voice, intransitive) to be quenched, to go out
- 250 CE – 350 CE, Athenaeus, 3 121c
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 9.471
1. to dry up
  - 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, History of Animals 587b.28
  - 750 BCE – 650 BCE, Hesiod, Works and Days 590
  - 46 CE – 120 CE, Plutarch, Moralia 2.49d
  - Palatine Anthology 9.128
2. to be quelled, lulled
  - 60 BCE – 7 BCE, Dionysius of Halicarnassus, Letter to Pompey 4
  - 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 3.182
  - 213 CE – 273 CE, Cassius Longinus, Collected Works 21.1
  - 170 CE – 250 CE, Philostratus, Life of Apollonius of Tyana 1.33
  - 46 CE – 120 CE, Plutarch, Pompey 8
  - 200 CE – 400 CE, Tryphiodorus, The Taking of Ilios 10
  - Palatine Anthology 7.221

Inflection

Present: σβέννῡμῐ, σβέννῠμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σβέννῡμῐ	σβέννῡς	σβέννῡσῐ(ν)	σβέννῠτον	σβέννῠτον	σβέννῠμεν	σβέννῠτε	σβεννῠ́ᾱσῐ(ν)
	subjunctive	σβεννῠ́ω	σβεννῠ́ῃς	σβεννῠ́ῃ	σβεννῠ́ητον	σβεννῠ́ητον	σβεννῠ́ωμεν	σβεννῠ́ητε	σβεννῠ́ωσῐ(ν)
	optative	σβεννῠ́οιμῐ	σβεννῠ́οις	σβεννῠ́οι	σβεννῠ́οιτον	σβεννῠοίτην	σβεννῠ́οιμεν	σβεννῠ́οιτε	σβεννῠ́οιεν
	imperative		σβέννῡ	σβεννῠ́τω	σβέννῠτον	σβεννῠ́των		σβέννῠτε	σβεννῠ́ντων
middle/ passive	indicative	σβέννῠμαι	σβέννῠσαι	σβέννῠται	σβέννῠσθον	σβέννῠσθον	σβεννῠ́μεθα	σβέννῠσθε	σβέννῠνται
	subjunctive	σβεννῠ́ωμαι	σβεννῠ́ῃ	σβεννῠ́ηται	σβεννῠ́ησθον	σβεννῠ́ησθον	σβεννῠώμεθᾰ	σβεννῠ́ησθε	σβεννῠ́ωνται
	optative	σβεννῠοίμην	σβεννῠ́οιο	σβεννῠ́οιτο	σβεννῠ́οισθον	σβεννῠοίσθην	σβεννῠοίμεθᾰ	σβεννῠ́οισθε	σβεννῠ́οιντο
	imperative		σβέννῠσο	σβεννῠ́σθω	σβέννῠσθον	σβεννῠ́σθων		σβέννῠσθε	σβεννῠ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		σβεννῠ́ναι				σβέννῠσθαι
participle	m	σβεννῡ́ς				σβεννῠ́μενος
	f	σβεννῦσᾰ				σβεννῠμένη
	n	σβεννῠ́ν				σβεννῠ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Present: σβεννύω, σβεννύομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σβεννύω	σβεννύεις	σβεννύει	σβεννύετον	σβεννύετον	σβεννύομεν	σβεννύετε	σβεννύουσῐ(ν)
	subjunctive	σβεννύω	σβεννύῃς	σβεννύῃ	σβεννύητον	σβεννύητον	σβεννύωμεν	σβεννύητε	σβεννύωσῐ(ν)
	optative	σβεννύοιμῐ	σβεννύοις	σβεννύοι	σβεννύοιτον	σβεννυοίτην	σβεννύοιμεν	σβεννύοιτε	σβεννύοιεν
	imperative		σβέννυε	σβεννυέτω	σβεννύετον	σβεννυέτων		σβεννύετε	σβεννυόντων
middle/ passive	indicative	σβεννύομαι	σβεννύῃ, σβεννύει	σβεννύεται	σβεννύεσθον	σβεννύεσθον	σβεννυόμεθᾰ	σβεννύεσθε	σβεννύονται
	subjunctive	σβεννύωμαι	σβεννύῃ	σβεννύηται	σβεννύησθον	σβεννύησθον	σβεννυώμεθᾰ	σβεννύησθε	σβεννύωνται
	optative	σβεννυοίμην	σβεννύοιο	σβεννύοιτο	σβεννύοισθον	σβεννυοίσθην	σβεννυοίμεθᾰ	σβεννύοισθε	σβεννύοιντο
	imperative		σβεννύου	σβεννυέσθω	σβεννύεσθον	σβεννυέσθων		σβεννύεσθε	σβεννυέσθων
		active				middle/passive
infinitive		σβεννύειν				σβεννύεσθαι
participle	m	σβεννύων				σβεννυόμενος
	f	σβεννύουσᾰ				σβεννυομένη
	n	σβεννῦον				σβεννυόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐσβέννῡν, ἐσβεννῠ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐσβέννῡν	ἐσβέννῡς	ἐσβέννῡ	ἐσβέννῠτον	ἐσβεννῠ́την	ἐσβέννῠμεν	ἐσβέννῠτε	ἐσβέννῠσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐσβεννῠ́μην	ἐσβέννῠσο	ἐσβέννῠτο	ἐσβέννῠσθον	ἐσβεννῠ́σθην	ἐσβεννῠ́μεθᾰ	ἐσβέννῠσθε	ἐσβέννῠντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐσβέννυον, ἐσβεννυόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐσβέννυον	ἐσβέννυες	ἐσβέννυε(ν)	ἐσβεννύετον	ἐσβεννυέτην	ἐσβεννύομεν	ἐσβεννύετε	ἐσβέννυον
middle/ passive	indicative	ἐσβεννυόμην	ἐσβεννύου	ἐσβεννύετο	ἐσβεννύεσθον	ἐσβεννυέσθην	ἐσβεννυόμεθᾰ	ἐσβεννύεσθε	ἐσβεννύοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: σβέσω

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σβέσω	σβέσεις	σβέσει	σβέσετον	σβέσετον	σβέσομεν	σβέσετε	σβέσουσῐ(ν)
active	optative	σβέσοιμῐ	σβέσοις	σβέσοι	σβέσοιτον	σβεσοίτην	σβέσοιμεν	σβέσοιτε	σβέσοιεν
		active
infinitive		σβέσειν
participle	m	σβέσων
	f	σβέσουσᾰ
	n	σβέσον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: σβήσομαι, σβεσθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	σβήσομαι	σβήσῃ, σβήσει	σβήσεται	σβήσεσθον	σβήσεσθον	σβησόμεθᾰ	σβήσεσθε	σβήσονται
middle	optative	σβησοίμην	σβήσοιο	σβήσοιτο	σβήσοισθον	σβησοίσθην	σβησοίμεθᾰ	σβήσοισθε	σβήσοιντο
passive	indicative	σβεσθήσομαι	σβεσθήσῃ	σβεσθήσεται	σβεσθήσεσθον	σβεσθήσεσθον	σβεσθησόμεθᾰ	σβεσθήσεσθε	σβεσθήσονται
passive	optative	σβεσθησοίμην	σβεσθήσοιο	σβεσθήσοιτο	σβεσθήσοισθον	σβεσθησοίσθην	σβεσθησοίμεθᾰ	σβεσθήσοισθε	σβεσθήσοιντο
					middle		passive
infinitive					σβήσεσθαι		σβεσθήσεσθαι
participle	m				σβησόμενος		σβεσθησόμενος
	f				σβησομένη		σβεσθησομένη
	n				σβησόμενον		σβεσθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: σβέσσω, σβέσσομαι (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σβέσσω	σβέσσεις	σβέσσει	σβέσσετον	σβέσσετον	σβέσσομεν	σβέσσετε	σβέσσουσῐ(ν)
active	optative	σβέσσοιμῐ	σβέσσοισ(θᾰ)	σβέσσοι	σβέσσοιτον	σβεσσοίτην	σβέσσοιμεν	σβέσσοιτε	σβέσσοιεν
middle	indicative	σβέσσομαι	σβέσσεαι	σβέσσεται	σβέσσεσθον	σβέσσεσθον	σβεσσόμε(σ)θᾰ	σβέσσεσθε	σβέσσονται
middle	optative	σβεσσοίμην	σβέσσοιο	σβέσσοιτο	σβέσσοισθον	σβεσσοίσθην	σβεσσοίμε(σ)θᾰ	σβέσσοισθε	σβεσσοίᾰτο
		active			middle
infinitive		σβέσσειν/σβεσσέμεν(αι)/σβέσσμεν(αι)			σβέσσεσθαι
participle	m	σβέσσων			σβεσσόμενος
	f	σβέσσουσᾰ			σβεσσομένη
	n	σβέσσον			σβεσσόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἔσβεσᾰ, ἐσβεσᾰ́μην, ἐσβέσθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔσβεσᾰ	ἔσβεσᾰς	ἔσβεσε(ν)	ἐσβέσᾰτον	ἐσβεσᾰ́την	ἐσβέσᾰμεν	ἐσβέσᾰτε	ἔσβεσᾰν
	subjunctive	σβέσω	σβέσῃς	σβέσῃ	σβέσητον	σβέσητον	σβέσωμεν	σβέσητε	σβέσωσῐ(ν)
	optative	σβέσαιμῐ	σβέσειᾰς, σβέσαις	σβέσειε(ν), σβέσαι	σβέσαιτον	σβεσαίτην	σβέσαιμεν	σβέσαιτε	σβέσειᾰν, σβέσαιεν
	imperative		σβέσον	σβεσᾰ́τω	σβέσᾰτον	σβεσᾰ́των		σβέσᾰτε	σβεσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐσβεσᾰ́μην	ἐσβέσω	ἐσβέσᾰτο	ἐσβέσᾰσθον	ἐσβεσᾰ́σθην	ἐσβεσᾰ́μεθᾰ	ἐσβέσᾰσθε	ἐσβέσᾰντο
	subjunctive	σβέσωμαι	σβέσῃ	σβέσηται	σβέσησθον	σβέσησθον	σβεσώμεθᾰ	σβέσησθε	σβέσωνται
	optative	σβεσαίμην	σβέσαιο	σβέσαιτο	σβέσαισθον	σβεσαίσθην	σβεσαίμεθᾰ	σβέσαισθε	σβέσαιντο
	imperative		σβέσαι	σβεσᾰ́σθω	σβέσᾰσθον	σβεσᾰ́σθων		σβέσᾰσθε	σβεσᾰ́σθων
passive	indicative	ἐσβέσθην	ἐσβέσθης	ἐσβέσθη	ἐσβέσθητον	ἐσβεσθήτην	ἐσβέσθημεν	ἐσβέσθητε	ἐσβέσθησᾰν
	subjunctive	σβεσθῶ	σβεσθῇς	σβεσθῇ	σβεσθῆτον	σβεσθῆτον	σβεσθῶμεν	σβεσθῆτε	σβεσθῶσῐ(ν)
	optative	σβεσθείην	σβεσθείης	σβεσθείη	σβεσθεῖτον, σβεσθείητον	σβεσθείτην, σβεσθειήτην	σβεσθεῖμεν, σβεσθείημεν	σβεσθεῖτε, σβεσθείητε	σβεσθεῖεν, σβεσθείησᾰν
	imperative		σβέσθητῐ	σβεσθήτω	σβέσθητον	σβεσθήτων		σβέσθητε	σβεσθέντων
		active			middle		passive
infinitive		σβέσαι			σβέσᾰσθαι		σβεσθῆναι
participle	m	σβέσᾱς			σβεσᾰ́μενος		σβεσθείς
	f	σβέσᾱσᾰ			σβεσᾰμένη		σβεσθεῖσᾰ
	n	σβέσᾰν			σβεσᾰ́μενον		σβεσθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἔσβεσσᾰ, ἐσβεσσᾰ́μην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔσβεσσᾰ	ἔσβεσσᾰς	ἔσβεσσε(ν)	ἐσβέσσᾰτον	ἐσβεσσᾰ́την	ἐσβέσσᾰμεν	ἐσβέσσᾰτε	ἔσβεσσᾰν
	subjunctive	σβέσσω, σβέσσωμῐ	σβέσσῃς, σβέσσῃσθᾰ	σβέσσῃ, σβέσσῃσῐ	σβέσσητον	σβέσσητον	σβέσσωμεν	σβέσσητε	σβέσσωσῐ(ν)
	optative	σβέσσαιμῐ	σβέσσαις, σβέσσαισθᾰ, σβέσσειᾰς	σβέσσειε(ν), σβέσσαι	σβεσσεῖτον	σβεσσείτην	σβεσσεῖμεν	σβεσσεῖτε	σβεσσεῖεν
	imperative		σβέσσον	σβεσσᾰ́τω	σβέσσᾰτον	σβεσσᾰ́των		σβέσσᾰτε	σβεσσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐσβεσσᾰ́μην	ἐσβέσσᾰο	ἐσβέσσᾰτο	ἐσβέσσᾰσθον	ἐσβεσσᾰ́σθην	ἐσβεσσᾰ́με(σ)θᾰ	ἐσβέσσᾰσθε	ἐσβέσσᾰντο
	subjunctive	σβέσσωμαι	σβέσσηαι	σβέσσηται	σβέσσησθον	σβέσσησθον	σβεσσώμε(σ)θᾰ	σβέσσησθε	σβέσσωνται
	optative	σβεσσαίμην	σβέσσαιο	σβέσσαιτο	σβέσσαισθον	σβεσσαίσθην	σβεσσαίμε(σ)θᾰ	σβέσσαισθε	σβεσσαίᾰτο
	imperative		σβέσσαι	σβεσσᾰ́σθω	σβέσσᾰσθον	σβεσσᾰ́σθων		σβέσσᾰσθε	σβεσσᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		σβέσσαι/σβεσσᾰ́μεν/σβεσσᾰμέναι			σβέσσᾰσθαι
participle	m	σβέσσᾱς			σβεσσᾰ́μενος
	f	σβέσσᾱσᾰ			σβεσσᾰμένη
	n	σβέσσᾰν			σβεσσᾰ́μενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἔσβην (intransitive)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	ἔσβην	ἔσβης	ἔσβη	ἔσβητον	ἐσβήτην	ἔσβημεν	ἔσβητε	ἔσβησᾰν
	subjunctive	σβῶ	σβῇς	σβῇ	σβῆτον	σβῆτον	σβῶμεν	σβῆτε	σβῶσῐ(ν)
	optative	σβείην	σβείης	σβείη	σβεῖτον, σβείητον	σβείτην, σβειήτην	σβεῖμεν, σβείημεν	σβεῖτε, σβείητε	σβεῖεν, σβείησᾰν
	imperative		σβῆθῐ	σβήτω	σβῆτον	σβήτων		σβῆτε	σβέντων
							passive
infinitive							σβῆναι
participle	m						σβείς
	f						σβεῖσᾰ
	n						σβέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: ἔσβηκᾰ, ἔσβεσμαι (active is only intransitive)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔσβηκᾰ	ἔσβηκᾰς	ἔσβηκε(ν)	ἐσβήκᾰτον	ἐσβήκᾰτον	ἐσβήκᾰμεν	ἐσβήκᾰτε	ἐσβήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἐσβήκω	ἐσβήκῃς	ἐσβήκῃ	ἐσβήκητον	ἐσβήκητον	ἐσβήκωμεν	ἐσβήκητε	ἐσβήκωσῐ(ν)
	optative	ἐσβήκοιμῐ, ἐσβηκοίην	ἐσβήκοις, ἐσβηκοίης	ἐσβήκοι, ἐσβηκοίη	ἐσβήκοιτον	ἐσβηκοίτην	ἐσβήκοιμεν	ἐσβήκοιτε	ἐσβήκοιεν
	imperative		ἔσβηκε	ἐσβηκέτω	ἐσβήκετον	ἐσβηκέτων		ἐσβήκετε	ἐσβηκόντων
middle/ passive	indicative	ἔσβεσμαι	ἔσβεσαι	ἔσβεσται	ἔσβεσθον	ἔσβεσθον	ἐσβέσμεθᾰ	ἔσβεσθε	ἐσβέσᾰται
	subjunctive	ἐσβεσμένος ὦ	ἐσβεσμένος ᾖς	ἐσβεσμένος ᾖ	ἐσβεσμένω ἦτον	ἐσβεσμένω ἦτον	ἐσβεσμένοι ὦμεν	ἐσβεσμένοι ἦτε	ἐσβεσμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἐσβεσμένος εἴην	ἐσβεσμένος εἴης	ἐσβεσμένος εἴη	ἐσβεσμένω εἴητον/εἶτον	ἐσβεσμένω εἰήτην/εἴτην	ἐσβεσμένοι εἴημεν/εἶμεν	ἐσβεσμένοι εἴητε/εἶτε	ἐσβεσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἔσβεσο	ἐσβέσθω	ἔσβεσθον	ἐσβέσθων		ἔσβεσθε	ἐσβέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐσβηκέναι				ἐσβέσθαι
participle	m	ἐσβηκώς				ἐσβεσμένος
	f	ἐσβηκυῖᾰ				ἐσβεσμένη
	n	ἐσβηκός				ἐσβεσμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: ἐσβήκειν (intransitive)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐσβήκειν, ἐσβήκη	ἐσβήκεις, ἐσβήκης	ἐσβήκει(ν)	ἐσβήκετον	ἐσβηκέτην	ἐσβήκεμεν	ἐσβήκετε	ἐσβήκεσᾰν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

ἀνᾰσβέννῡμῐ (anasbénnūmi)
ἀποσβέννῡμῐ (aposbénnūmi)
ἄσβεστος (ásbestos)
ἐκσβέννῡμῐ (eksbénnūmi)
ἐνσβέννῠμαι (ensbénnumai)
ἐπῐσβέννῠμαι (episbénnumai)
εὔσβεστος (eúsbestos)
κᾰτᾰσβέννῡμῐ (katasbénnūmi)
περισβέννῡμῐ (perisbénnūmi)
συσβέννῡμῐ (susbénnūmi)
κατασβέννῡμῐ (katasbénnūmi)

Related terms

σβέσῐς (sbésis)
σβεστήρ (sbestḗr)
σβεστήρῐος (sbestḗrios)
σβεστῐκός (sbestikós)
σβεστός (sbestós)

References

↑ ^1.0 ^1.1 ^1.2 Derksen, Rick (2008) Etymological Dictionary of the Slavic Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 4), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 161