From στέγω (stégō, “to cover”) + -η (-ē, action noun suffix).
στέγη • (stégē) f (genitive στέγης); first declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ στέγη hē stégē |
τὼ στέγᾱ tṑ stégā |
αἱ στέγαι hai stégai | ||||||||||
Genitive | τῆς στέγης tês stégēs |
τοῖν στέγαιν toîn stégain |
τῶν στεγῶν tôn stegôn | ||||||||||
Dative | τῇ στέγῃ têi stégēi |
τοῖν στέγαιν toîn stégain |
ταῖς στέγαις taîs stégais | ||||||||||
Accusative | τὴν στέγην tḕn stégēn |
τὼ στέγᾱ tṑ stégā |
τᾱ̀ς στέγᾱς tā̀s stégās | ||||||||||
Vocative | στέγη stégē |
στέγᾱ stégā |
στέγαι stégai | ||||||||||
Notes: |
|
From Ancient Greek στέγη (stégē).
στέγη • (stégi) f (plural στέγες)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | στέγη (stégi) | στέγες (stéges) |
genitive | στέγης (stégis) | στεγών (stegón) |
accusative | στέγη (stégi) | στέγες (stéges) |
vocative | στέγη (stégi) | στέγες (stéges) |